Στην Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε ένα σωρό σημαντικά ζητήματα με ώριμο τρόπο και να πάρουμε αποφάσεις αλλά δεν το κάναμε. Η πραγματικότητα όμως δεν μας περιμένει. Έτσι, τώρα είμαστε αναγκασμένοι να λύσουμε διάφορα ζητήματα με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς συναίνεση, χωρίς διάλογο και με όχι τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Το Ασφαλιστικό, για παράδειγμα, είχαμε την ευκαιρία να το κουβεντιάσουμε την προηγούμενη δεκαετία. Μπορούσαμε να κάνουμε σοβαρή συζήτηση, να κατανοήσει η κοινωνία το πρόβλημα, να προταθούν ρεαλιστικές λύσεις, να γίνει διάλογος και να καταλήξουμε στην καλύτερη δυνατή διευθέτηση. Αντί να κάνουμε αυτά, μεγάλες μερίδες της κοινωνίας μπλόκαραν κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης. Τώρα, θερίζουμε αυτό που εκείνοι έσπειραν.
Αλλά το πράγμα δεν σταματάει στην Ελλάδα. Ως Ευρώπη είχαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε για την οικονομική ανισότητα μεταξύ Βορρά και Νότου. Είχαμε την ευκαιρία να προχωρήσουμε την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Είχαμε την ευκαιρία να εμπεδώσουμε αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των Ευρωπαϊκών λαών. Αλλά διάφορα εθνικά συμφέροντα στάθηκαν εμπόδιο. Πολιτικοί σπουδαίων κρατών, αντί να έχουν το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον του παγκόσμιου συστήματος, ενδιαφέρονταν περισσότερο για το πώς μπορούν οι χώρες τους να ευημερήσουν, μερικές φορές ακόμα και σε βάρος των άλλων εταίρων. Και τώρα που κινδυνεύει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, τρέχουν και δε φτάνουν.
Η αναβλητικότητα δεν ωφελεί. Γιατί οι εξελίξεις δεν μας περιμένουν. Η πραγματικότητα δεν δείχνει ευαισθησία απέναντι στις αγκυλώσεις μας. Γι' αυτό και εμείς πρέπει να δείχνουμε προνοητικότητα, σοβαρότητα και ωριμότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου