Τι δεν κατάλαβε ο Πάσχος

Είπε ο Πάσχος Μανδραβέλης στη ΝΕΤ σήμερα πως δεν καταλαβαίνει γιατί υπάρχει πρόβλημα από την πλευρά του κ. Σαμαρά με τις γραπτές δεσμεύσεις που ζητά η Τρόικα. Αφού ήδη δεσμεύτηκε, λέει ο Μανδραβέλης, τι πρόβλημα υπάρχει να το δηλώσει και γραπτώς; Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να εξηγήσουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν ώστε η Νέα Δημοκρατία να κάνει αυτό που της ζητείται.

Πράγματι, η γραπτή δέσμευση για τήρηση των συμφωνιών της χώρας είναι αυτονόητη για ένα αστικό κόμμα. Όμως η Νέα Δημοκρατία έπαψε να είναι αστικό κόμμα με την εκλογή Σαμαρά στην ηγεσία της. Αντί της Νέας Δημοκρατίας που ξέραμε, το κόμμα τώρα έχει αποκτήσει σαφή ακροδεξιό ιδεολογικό χαρακτήρα. Η παλιά Πολιτική Άνοιξη και το Δίκτυο 21 έχουν αλώσει το κόμμα και άλλαξαν ριζικά τον προσανατολισμό του. Οι επιπτώσεις αυτής της αλλαγής θα φανούν όταν η Νέα Δημοκρατία αναλάβει την εξουσία.

Άνθρωποι που έχουν μανία με την ιστορία και παίρνουν το μέρος των αντιδυτικών - εθνικοφρόνων στις ιστορικές έριδες του παρελθόντος είναι υπεύθυνοι για τη χάραξη της πολιτικής και συμβουλεύουν τον Αντώνη Σαμαρά για τη στάση την οποία πρέπει να κρατήσει. Άνθρωποι που ασχολούνται με ελάσσονος σημασίας αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας και που ψάχνουν να ανακαλύψουν εθνάρχες και "γνήσιους" Έλληνες σε ήσσονος σπουδαιότητος πολιτικές και θρησκευτικές μορφές του παρελθόντος είναι αυτοί που θα αποφασίσουν για την πορεία του τόπου σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Μια περιήγηση στους ιστοτόπους που ανήκουν στους συγκεκριμένους κύκλους αρκεί για να πείσει τον αναγνώστη.

Δυστυχώς όμως ο μέσος πολίτης παραμένει ανίδεος για την ιδεολογική ατζέντα των ανθρώπων που αποτελούν την νέα Νέα Δημοκρατία και θεωρεί πως το πολιτικό παιχνίδι παίζεται με τους παλιούς γνωστούς όρους. Πολλοί θα εκπλαγούν δυσάρεστα όταν οι εθνικιστές έρθουν στην εξουσία.

Αυτός είναι και ο ένας λόγος που οι ακροδεξιοί αρνούνται να υπογράψουν κοινή δήλωση με τον Πρωθυπουργό, τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και τους υπολοίπους. Σε μια αντιστροφή των ιστορικών δεδομένων, θεωρούν "δηλωσία" αυτόν που δεσμεύεται έναντι των ξένων και εθνικά υπεύθυνο αυτόν που δεν "υποτάσσεται", ανεξαρτήτως των εθνικών συνεπειών. Θέτουν δηλαδή ιδεολογικό ζήτημα και αποκαλύπτουν έναν θρησκευτικής υφής δογματισμό που οδηγεί σε αδιέξοδα, όπως ακριβώς έκαναν με το ζήτημα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ένα ζήτημα που για τον υπόλοιπο κόσμο έχει λυθεί ενώ εμείς νομίζουμε πως εφόσον δε συναινούμε σε λύση το θέμα παραμένει ανοιχτό.

Ο δεύτερος λόγος για την άρνηση έγγραφης δέσμευσης είναι πως ο Σαμαράς έχει δηλώσει πως θέλει τα λεφτά αλλά όχι τα μέτρα. Στο σημείο αυτό ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να δούμε αν θα ψηφίσει τα εδάφια των νομοσχεδίων που θα έρθουν και θα αναφέρονται σε νέα μέτρα ή αν η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ θα επωμιστεί και πάλι το βάρος των μέτρων. Το κακό είναι πως η απίστευτη αυτή ανευθυνότητα αποδίδει εκλογικά αφού σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο Σαμαράς προηγείται και το ΠΑΣΟΚ έχει καταποντιστεί.

Όπως και να έχει, μένει να δούμε τη στάση που θα κρατήσει τελικά η Τρόικα αλλά και ο Σαμαράς, καθώς δεν αποκλείονται "κωλοτούμπες" και από τις δύο πλευρές.

Ένας κακός Υπουργός Οικονομικών

Κατά τη γνώμη μου ο Βενιζέλος δεν έχει την ωριμότητα που οι σοβαρές θέσεις τις οποίες κατέχει ή φιλοδοξεί να κατέχει απαιτούν. Η επιλογή του για τη θέση του Υπουργού Οικονομικών έγινε για να αποφευχθεί η διάλυση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και να ενωθούν οι βουλευτές σε μια κρίσιμη περίοδο για τον τόπο ώστε να ψηφίσουν τα αναγκαία νομοσχέδια για το καλό της πατρίδας, μιας και μόνο σε αυτούς είχε αφεθεί η ψήφιση των νομοσχεδίων καθώς σύσσωμη η αντιπολίτευση είχε ταχθεί με το ΟΧΙ.

Προσπάθησε να κάνει επαναδιαπραγμάτευση με την Τρόικα και απέτυχε, με αποτέλεσμα η Τρόικα να αποχωρήσει από την Ελλάδα. Θα είχαμε πάρει τη δόση πολύ νωρίτερα αν ο κ. Βενιζέλος είχε συμπεριφερθεί ώριμα. Στη συνέχεια είχε την ανηθικότητα να πει ψέματα για το τι έγινε και να εκμεταλλευτεί το κύρος της θέσης του Αντιπροέδρου ώστε να πλασάρει μια πολιτική ανάλυση που κάλυπτε τις δικές του ευθύνες για την αποχώρηση της Τρόικα. Δεν αρκούσε που αμέσως τον έβαλαν στη θέση του οι Ευρωπαίοι στην πρώτη σύνοδο που παρακολούθησε, προσπάθησε να κάνει πολιτική επαναδιαπραγμάτευση νομίζοντας πως ο προκάτοχός του δεν είχε το δικό του πολιτικό ανάστημα για να τα βγάλει πέρα. Η αλαζονεία του και η υπερβολική του αυτοπεποίθηση μας οδήγησε σε αδιέξοδο.

Από τότε που διεκδίκησε την Προεδρεία του ΠΑΣΟΚ γίνεται συνεχώς σαφές το πόσο ανώριμα συμπεριφέρεται. Τις προάλλες μας διαβεβαίωνε πως βγήκε από την ατζέντα του Γιούρογκρουπ το θέμα της δόσης γιατί ήδη είχε αποφασιστεί και είχε κλείσει, ενώ βλέπουμε πως μας απειλούν ότι δεν πρόκειται να εκταμιευτεί η δόση αν δεν εκπληρωθούν ορισμένες προϋποθέσεις. Μας διαβεβαιώνει πως δε θα μπουν νέα μέτρα ενώ ξέρουμε πως πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει ο προϋπολογισμός σύμφωνα με τις αρχικές προβλέψεις και να βρούμε του χρόνου άλλο ενάμισι πλας δις.

Επίσης μας κοροϊδεύει λέγοντας πως με τα δις που εξοικονομούνται από τους τόκους, θα μπορούμε να κάνουμε κοινωνική πολιτική ενώ τα λεφτά αυτά απλά δε θα χρειαστεί να τα δώσουμε σε τόκους· δεν είναι λεφτά που θα τα έχουμε στο χέρι για να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε.

Μειώνει την ατζέντα Παπανδρέου και βγάζει έξω τα περί συμφερόντων, ενώ αλλάζει το κλίμα υπό το οποίο θα διεξαγόταν το δημοψήφισμα αφού το συνδέει με εκλογές στην περίπτωση του ΟΧΙ, ενώ ο Παπανδρέου προσπάθησε να το κάνει πολιτικό και όχι κομματικό ή προσωπικό λέγοντας πως θα συνεχίσει να κυβερνά ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Υπερασπίζεται με πάθος το δημοψήφισμα, μιλά για λύτρωση, και την άλλη μέρα παθαίνει πονόκοιλο, εξαφανίζεται, λες και δεν μπορεί να κάνει δηλώσεις από το νοσοκομείο και μετά λέει πως δε στηρίζει το δημοψήφισμα.

Ο άνθρωπος είναι ακατάλληλος να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ, ακατάλληλος να ηγηθεί του Υπουργείου Οικονομικών, ακατάλληλος να ηγηθεί της χώρας. Λυπάμαι πολύ γιατί πολύς κόσμος του έδωσε αυτή τη δύναμη και τον έκανε ρυθμιστή των πολιτικών πραγμάτων της χώρας. Υστερεί σε αντίληψη αλλά και κουλτούρα από τον Γιώργο Παπανδρέου και η ηγεμονία του στον χώρο του ΠΑΣΟΚ μπορεί να βλάψει τον τόπο.

Τι έχει αλλάξει στη Δεξιά

Όσοι νομίζουν πως η Νέα Δημοκρατία είναι η ίδια Νέα Δημοκρατία που ξέραμε τόσα χρόνια, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Τα στελέχη που γνωρίσαμε από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, αυτοί οι απίστευτοι τύποι που αύξαναν τα ελλείμματα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς χωρίς να κάνουν καμία, μα καμία, μεταρρύθμιση στον τόπο έχουν μπει στο περιθώριο από τη νέα ηγεσία του κόμματος. Και για να μη βιαστείτε να πείτε πως αυτό είναι καλό, θα σας πως πως υπάρχουν, δυστυχώς, και χειρότερα από τη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή. Υπάρχει η Νέα Δημοκρατία του Δικτύου 21, της Πολιτικής Άνοιξης, του Σαμαρά.

Οι άνθρωποι που πλαισιώνουν τον νέο πρόεδρο του κόμματος είναι εθνικιστές, εμφορούνται από ακραίες πεποιθήσεις, χρησιμοποιούν εννοιολογικά πλαίσια δογματικά και υπόσχονται να γυρίσουν τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω. Ο ίδιος ο Σαμαράς φαίνεται να συμφωνεί με αυτές τις αντιλήψεις. Όλα αυτά είναι άγνωστα για πολύ κόσμο, αλλά σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία έρθει στην εξουσία πολλοί συμπολίτες μας θα εκπλαγούν πραγματικά από το άσχημο πρόσωπο των εθνικιστών που θα στελεχώσουν μια κυβέρνηση Σαμαρά.

Η Νέα Δημοκρατία ήταν ένα καθαρά προσωποπαγές κόμμα. Οι μόνες αρχές που γνώρισε ήταν οι αρχές του Ιδρυτή της, Κωνσταντίνου Καραμανλή, αρχές που δεν κατάφεραν να ενώσουν τους Νεοδημοκράτες σε μία ιδεολογική πλατφόρμα. Με την αποχώρηση του Καραμανλή από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έγινε φανερή η έλλειψη σαφούς ιδεολογικού προσανατολισμού. Η Νέα Δημοκρατία ήταν μια ομπρέλα που σκέπαζε βασιλόφρονες και χουντικούς, εθνικιστές και ξενόφοβους, δεξιούς και φιλελεύθερους, μετριοπαθείς και ανθρώπους του μόχθου. Αυτός ο ανομοιογενής συνασπισμός πέρασε από πολλά κύματα.

Η Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή λίγη σχέση είχε ιδεολογικά με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, ο οποίος επιλέχτηκε σαν αντι-Ανδρέας και εφάρμοσε φιλελεύθερη πολιτική που διέλυσε τον κοινωνικό ιστό και λίγο έλειψε να καταστρέψει και την οικονομία της χώρας. Αυτή τη Νέα Δημοκρατία έριξε ο Σαμαράς, Υπουργός των Εξωτερικών τότε, νούμερο δύο στην ιεραρχία του κόμματος και θεωρούμενος από πολλούς διάδοχος του Μητσοτάκη, για το ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων. Η σκληρή εθνικιστική στάση του Σαμαρά οδήγησε σε πτώση της κυβέρνησης, σε ένα αδιέξοδο που κρατά ως τις μέρες μας στην εξωτερική μας πολιτική και σε τελική εξαφάνιση του Σαμαρά από την πολιτική σκηνή μετά την αποτυχία της Πολιτικής Άνοιξης.

Την Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη διαδέχτηκε η Νέα Δημοκρατία του Έβερτ, ενός ανθρώπου που είχε καταντήσει γραφικός ("Καρδίτσα! Καρδίτσα!"), που δεν είχε τα προσόντα να ανταγωνιστεί τον αξιόλογο Σημίτη και που είχε εθνικιστικές εξάρσεις (ελληνικά σημαιάκια σε χάρτη της χώρας). Αυτή η Νέα Δημοκρατία δεν κράτησε πολύ. Οι βαρώνοι ανέδειξαν τον Κώστα Καραμανλή στην εξουσία, η ηγεσία του οποίου χαρακτηρίστηκε από έλλειψη ιδεολογικού στίγματος και από πολλά ρητορικά τεχνάσματα που προσπαθούσαν να καλύψουν την έλλειψη ιδεολογίας.

Το αποτέλεσμα είναι ακόμα στις μνήμες μας. Η διακυβέρνηση του τίποτα που φόρτωσε ελλείμματα και χρέος στις πλάτες του ελληνικού λαού και η παραπλάνηση των εταίρων μας και η δική μας παραπλάνηση με τους μαγειρεμένους προϋπολογισμούς. Τίποτα στις μεταρρυθμίσεις, τίποτα στη δημόσια τάξη (επανεμφάνιση τρομοκρατίας και έκρηξη εγκληματικότητας, κάψιμο Αθήνας ενώ η αστυνομία παρακολουθούσε), τίποτα στη δασοπροστασία (κάψιμο μισής Ελλάδας), τίποτα στα εξωτερικά ζητήματα (τελευταίος και μόνος ο Καραμανλής σε διεθνείς συναντήσεις, απουσία από διαπραγματεύσεις στη Λουκέρνη, έλλειψη εκπροσώπησης στις διεθνείς συναντήσεις), τίποτα γενικά. Αλλά προσλήψεις "δικών μας παιδιών" και "καθαρών Ελλήνων" παντού.

Με την ήττα στις εκλογές η Νέα Δημοκρατία διασπάται με πολλούς από το φιλελεύθερο κομμάτι της να πηγαίνουν στη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη, αλλά το σημαντικότερο μέρος των στελεχών και των ψηφοφόρων να παραμένουν στο κόμμα με νέο ηγέτη τον Αντώνη Σαμαρά. Το κόμμα στελεχώνεται με τους συνεργάτες του νέου προέδρου, συνεργάτες από την Πολιτική Άνοιξη, ενώ οι Καραμανλικοί παραμερίζονται. Είναι σαφές ότι πρέπει να δούμε ποιοι αποτελούν τους συνεργάτες του νέου προέδρου και ποιο είναι το ιδεολογικό τους περίγραμμα. Ποιοι κρύβονται πίσω από δηλώσεις για "ντιντίδες" και ποιοι σηκώνουν το λάβαρο της εθνικοφροσύνης φέρνοντας στον δημόσιο διάλογο τις "κρεμάλες".

Δε σκοπεύω να κάνω αναλυτική περιγραφή των ανθρώπων αυτών εδώ, ούτε και των ιδεών τους. Ήδη έχω γράψει πάρα πολλά και νομίζω πως ο καθένας μας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να ψάξει το ζήτημα μόνος του. Εντελώς ενδεικτικά παραπέμπω σε δύο (2) άρθρα που εξηγούν πώς η Νέα Δημοκρατία έπαψε να έχει σχέση με αυτά που ξέραμε και αλώθηκε από μια ομάδα ακροδεξιών πολιτικών που παραμένουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Παραμένουν άγνωστοι μέχρι να αναλάβει ο Σαμαράς την εξουσία φυσικά...

Κλείνοντας, σας παραπέμπω σε σημερινό άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη, για να πάρετε μια ιδέα για το τι μας περιμένει...

Πρόσωπα κοινής αποδοχής

Από τη μία η Νέα Δημοκρατία μας έλεγε πως επί Σημίτη μπήκαμε με ψευδή στοιχεία στην ΟΝΕ. Τώρα όμως φαίνεται να συμφωνεί πως ο τότε πρόεδρος της Τραπέζης Ελλάδος, αυτός δηλαδή που θα είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στο μαγείρεμα των στοιχείων, είναι καταλληλότερος για Πρωθυπουργός σε αυτή την κρίσιμη περίοδο και αποτελεί πρόσωπο κοινής αποδοχής που θα ενώσει τους Έλληνες.

Το ίδιο και για τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη. Τότε ήταν δήθεν κατηγορούμενος για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Τώρα, ο "ύποπτος" αυτός άνθρωπος είναι πρόσωπο πέραν πάσης υποψίας και αποτελεί άνθρωπο κοινής αποδοχής.

Και για να τριτώσει το κακό, ο λοιδορούμενος θεσμός του Συνηγόρου του Πολίτη, ένας θεσμός που ανέδειξε τον Διαμαντούρο Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή αλλά και τον Καμίνη Δήμαρχο της Αθήνας, ξαφνικά έγινε επιτυχημένος με τον Διαμαντούρο να προτείνεται για Πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Πότε ορισμένοι θα καταλάβουν πως η Νέα Δημοκρατία μας δουλεύει διαχρονικά, πως υποκρίνεται και πως προσπαθεί να κοροϊδέψει τον κόσμο για να αποσπάσει την ψήφο του ενώ κρυφά αναγνωρίζει το θετικό έργο των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ;

Είμαστε όλοι Μνημονιακοί

Ξαφνικά, σε μια στιγμή, ανατράπηκε το πολιτικό σκηνικό στη χώρα. Από τις κρεμάλες για την προδοτική συμφωνία, περάσαμε στο ΝΑΙ σε όλα. Από τις κορώνες για εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, περάσαμε στις έγγραφες δεσμεύσεις προς τους ξένους ότι η συμφωνία θα κυρωθεί. Από την επαναδιαπραγμάτευση, περάσαμε στο αναπόφευκτο.

Καλώ όλους τους Έλληνες που είχαν πιστέψει τη ρητορική του μίσους της αντιπολίτευσης να κάνουν την αυτοκριτική τους. Να καταλάβουν πως κακώς πίστεψαν εκείνους που υποκριτικά τους κολάκευαν όλον αυτόν τον καιρό. Και πως κακώς δεν πίστεψαν τον Γιώργο Παπανδρέου που τους έλεγε πως η Συμφωνία είναι επωφελής για τη χώρα και πως το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος αν δε θέλαμε να φτάσουμε στη συλλογική εξαθλίωση.

Όλοι παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Πόσοι κάνουμε την αυτοκριτική μας;

Όχι σε μεταβατική κυβέρνηση

Άλλο πράγμα η κυβέρνηση εθνικής ενότητας και άλλο πράγμα η μεταβατική κυβέρνηση.

Νομίζω πως ο τόπος χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση που θα προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και όχι κυβέρνηση που απλά θα πάρει την έκτη δόση και θα κυρώσει τη συμφωνία για το νέο δάνειο.

Μια μεταβατική κυβέρνηση είναι απλά μια τεχνική σταθεροποίηση της κατάστασης μέχρι να πάμε σε εκλογές, εκλογές που δε μπορούν να προσφέρουν τίποτε καλό για τον τόπο, καθώς θα έχουν σαν αποτέλεσμα είτε την διαιώνιση της ακυβερνησίας είτε έναν Δεξιό Συνασπισμό που θα ξαναφέρει την Ελλάδα της διαφθοράς και της διαπλοκής στην εξουσία.

Μια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που θα χαράξει την πολιτική της χώρας για τουλάχιστον το επόμενο έτος θα είναι ωφέλιμη για τον τόπο, αν έχει όμως σαν βάση της τον πραγματικό εκσυγχρονισμό της χώρας και την καταπολέμηση της διαπλοκής και της ανομίας.

Φωνή κάποιου που φωνάζει στην έρημο

Ποιος θα μας κυβερνήσει;

Ο Σαμαράς που έλεγε σε όλα ΟΧΙ, μίλαγε για προδότες και εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και ξαφνικά πανικοβάλλεται στην πιθανότητα να καταψηφιστεί η προδοτική συμφωνία;

Που λέει ναι στη συμφωνία αλλά όχι στους όρους; Ποιος σοβαρός άνθρωπος ακούει αυτή την τοποθέτηση και δεν ανατριχιάζει από την βλακεία ή την υποκρισία που κρύβεται πίσω από αυτήν;

Ο Βενιζέλος που τη μια μέρα λέει πως το δημοψήφισμα θα μας λυτρώσει, που βάζει τρικλοποδιά στον Παπανδρέου λέγοντας πως ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα σημάνει και πτώση της Κυβέρνησης (ενώ ο Παπανδρέου είχε πει πως η κυβέρνηση θα παραμείνει ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ώστε να μην ψηφίσουμε με γνώμονα τα κόμματα ή τα πρόσωπα, αλλά με βάση την ουσία της πολιτικής) και την άλλη μέρα λέει πως το δημοψήφισμα θα μας καταστρέψει;

Ο Καρατζαφέρης που τη μέρα κάνει τον μετριοπαθή και τη νύχτα βγαίνει στον Τράγκα για να ασχημονήσει σε βάρος της χώρας και να πει αισχρότητες εναντίον του Παπανδρέου;

Ο Λοβέρδος που δεν ήθελε να δυσαρεστήσει την εκλογική του πελατεία και δεν ήθελε να εφαρμοστεί καθολικά ο νόμος απαγόρευσης του καπνίσματος; Που κράταγε τον νόμο για τις εξετάσεις για απόκτηση ιατρικής ειδικότητας στα συρτάρια για τόσους μήνες χωρίς να τον δώσει προς ψήφιση στη Βουλή;

Ο Προβόπουλος που κρυβόταν πίσω από τον Σουφλιά, δηλαδή τον Καραμανλή, και καθόριζε την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αυτή την πολιτική που μας διέλυσε σαν χώρα;

Ο Λουκάς Παπαδήμος που μπορεί να συμβάλλει με το κύρος του ώστε να πάρουμε την έκτη δόση από τους δανειστές και να επικυρωθεί η συμφωνία από το κοινοβούλιο αλλά δεν είναι πολιτικός για να κυβερνήσει μακροπρόθεσμα τη χώρα;

Η εφημερίδα που ενώ χρεοκώπησε, μόλις φάνηκε πως πέφτει ο Παπανδρέου θα συνεχίσει να λειτουργεί; Το χρεωκοπημένο κανάλι που χρησιμοποιεί τις καταθέσεις του Ελληνικού λαού μέσω τραπεζικών δανείων για να κάνει προπαγάνδα σε βάρος του Παπανδρέου και του Μνημονίου; Ο δημοσιογράφος Μεγάλου Καναλιού που ποτέ δεν αποδέχτηκε τον Πρωθυπουργό Παπανδρέου; Οι πρώην πρόεδροι αθλητικών ομάδων διαφόρων χρωμάτων που εγκατέλειψαν τις ομάδες τους όταν είδαν πως με τη νέα κυβέρνηση έκλεισε η κάνουλα της βρύσης που έδινε χρήμα σε αυτούς που πίεζαν μέσω του αθλητισμού και των οπαδών του;

Ποιοι θα είναι οι υπουργοί τον ερχόμενο Απρίλη;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Άρης Σπηλιοτόπουλος, ο Φαήλος Κρανιδιώτης και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Μάκης Βορίδης και ο Άδωνις Γεωργιάδης;

Αν σχηματιστεί τώρα μεταβατική κυβέρνηση μερικών μηνών, ποιοι θα αποτελούν την επόμενη κυβέρνηση για τα επόμενα χρόνια; Ποιος θα κυβερνά τη χώρα το 2012;

Ο Παπανδρέου είναι ένας έντιμος πολιτικός που αποφάσισε να σώσει τη χώρα και να αντιταχθεί σθεναρά στα συμφέροντα που λυμαίνονται τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού. Πολεμήθηκε λυσσαλέα από υποκριτές και δελφίνους. Εμπιστεύθηκε τον ελληνικό λαό να αποφασίσει για τη μοίρα του ακόμα και όταν είχε γίνει το πιο μισητό πρόσωπο στη χώρα. Έδωσε το Είναι του για την Πατρίδα και θέτει διαρκώς εαυτόν στη διάθεση του Έθνους.

Αποτελεί σημαντικότατο κεφάλαιο για τον τόπο και υπερέχει όλων των πολιτικών του αντιπάλων.

Λυπάμαι που δεν μπορώ να ζητήσω από κανένα θεό να λυπηθεί τη χώρα μου.

151;

Η Κυβέρνηση δεν είναι σίγουρο ότι στηρίζεται σε 151 βουλευτές, αν υποθέσουμε πως η Αποστολάκη και η Καϊλή καταψηφίσουν την πρόταση εμπιστοσύνης την Παρασκευή. Υπάρχει η Λούκα η Κατσέλη, η Έλσα η Παπαδημητρίου και ενδεχομένως και άλλοι βουλευτές που ίσως στηρίξουν την Κυβέρνηση στην κρίσιμη, για τον τόπο, αυτή ώρα.

Το πολίτευμα είναι κοινοβουλευτικό και όχι κομματικό. Η κυβέρνηση παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές, όχι από τα κόμματα. Όλα είναι ανοιχτά προς το παρόν.

Παιχνίδια των ΜΜΕ

"Φήμες" για βουλευτές που είναι έτοιμοι να ανεξαρτητοποιηθούν διαρρέονται από τα ΜΜΕ με σκοπό να δημιουργηθεί κλίμα ώστε να ρίξουν την κυβέρνηση βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τώρα, βουλευτές των οποίων τα ονόματα διέρρευσαν διαψεύδουν κατηγορηματικά πως προτίθενται να ανεξαρτητοποιηθούν (Γρηγοράκος, Μερεντίτη...).

Τα Μέσα Ενημέρωσης προσπαθούν να ρίξουν την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για προσπάθεια εκτροπής!

Ουαί υμίν, Φαρισαίοι υποκριτές!

Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση από τις αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης (πλην ΚΚΕ) είναι η απύθμενη υποκρισία τους. Όλοι αυτοί που βρίζανε τον Παπανδρέου και κατήγγειλαν τη συμφωνία και είπαν πως θα την καταψηφίσουν στη Βουλή, βγήκαν έντρομοι στα κανάλια και φώναζαν πως αν καταψηφιστεί θα ρημάξει η χώρα.

Καλώ όλους τους Έλληνες να καταλάβουν τι σημαίνει αυτό το πράγμα και να πουν "φτάνει πια" στην υποκρισία των πολιτικών τους. Η Μπακογιάννη, ο Καρατζαφέρης, ο ΣΥΡΙΖΑ, και ο Σαμαράς ομολογούν την υποκρισία τους και δηλώνουν τον πανικό τους για ένα ενδεχόμενο ΟΧΙ. Είδατε τον πανικό του Άδωνη για το τι θα συμβεί αν ψηφιστεί το ΟΧΙ και την αγανάκτηση του Βορίδη; Την απόγνωση της Μπακογιάννη που καλούσε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ρίξουν την κυβέρνηση για να μη γίνει δημοψήφισμα; Τον ΣΥΡΙΖΑ να φοβάται για τα... χρηματιστήρια; Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πανικόβλητα να λένε τυχοδιώκτη τον Παπανδρέου μπροστά στον κίνδυνο του ΟΧΙ και τον Σαμαρά να υπαινίσσεται πως θα ρίξει την κυβέρνηση; Αλήθεια, άμα μπορούσε τόσο καιρό να την ρίξει, γιατί δεν το έκανε και άφηνε την μία "προδοσία" μετά την άλλη να λαμβάνουν χώρα; Τόση υποκρισία πια;

Και όμως, οι ίδιοι άνθρωποι μας έλεγαν πόσο κακός είναι ο Παπανδρέου και η συμφωνία και πως πρέπει να ψηφίσουν ΟΧΙ για την πατρίδα. Τα ίδια τα πράγματα δείχνουν πως δεν πίστευαν αυτά που έλεγαν, πως προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τη θλίψη του Έλληνα για τη λιτότητα και να σταυρώσουν τον Παπανδρέου που έκανε αυτό που και οι ίδιοι έβλεπαν σαν σωστό για τον τόπο.

Μην ψηφίσετε αυτούς τους ανθρώπους. Είναι ανέντιμοι και ανήθικοι.