Σάββατο 30 Ιουλίου 2011


Θέλω να εκφράσω την βαθιά μου εκτίμηση στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου και των συνεργατών του που κατάφεραν αυτήν την τεράστια επιτυχία διευθέτησης του προβλήματος του χρέους.

Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους εταίρους μας στην Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη στήριξη που μας παρείχαν ως προς το χρέος.

Οι στιγμές είναι ιστορικές.

Η κατάθλιψη των προηγούμενων μηνών έφυγε από μέσα μου και τη θέση της πήρε η αισιοδοξία. Τώρα τα πράγματα μπορούν να πάνε καλά. Τώρα ο εφιάλτης της δραχμής χάθηκε, τώρα ο εφιάλτης της στάσης πληρωμών έφυγε.

Εύχομαι την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Ξέρω πως τυχαία γεγονότα μπορούν να επηρεάσουν προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Το μέλλον είναι αβέβαιο. Αλλά χαίρομαι την αισιοδοξία που μου χάρισαν τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών.

Ο φανατισμός της Δεξιάς απειλεί τον πλανήτη


Είμαι εκνευρισμένος με την τυφλότητα του φανατισμού των εκπροσώπων του Tea Party, που είναι έτοιμοι να οδηγήσουν τη χώρα τους στην χρεωκοπία και τον πλανήτη σε αβεβαιότητα και σε κρίση παρά να κάνουν βήμα πίσω από τις πεποιθήσεις τους περί της φορολογίας.

Είναι τόσο θλιβερό να βλέπεις νέους ανθρώπους, πετυχημένους στην πολιτική, κοστουμαρισμένους και χαμογελαστούς, καλοχτενισμένους και λαμπερούς να υπερασπίζονται με αυτοκαταστροφικό τρόπο δόγματα, να μην ενδιαφέρονται για τις συνέπειες των πεποιθήσεών τους στην πραγματική οικονομία, στους συμπολίτες τους, αλλά επιπόλαια να φέρνουν τα πράγματα στα άκρα.

Με τσαντίζει που αυτοί οι ακατάλληλοι για τις θέσεις τους άνθρωποι εκλέχτηκαν δημοκρατικά από μεγάλη μερίδα του λαού, ενός λαού που με την ψήφο του υπονόμευσε το βιοτικό του επίπεδο και την ευημερία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Θρησκοληψία, φανατισμός, έλλειψη αλληλεγγύης και επαφής με την πραγματικότητα αποτελούν όψεις μιας Αμερικής που μου είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Η ομιλία μιας Κυρίας



Την Έλσα Παπαδημητρίου την παρακολουθώ χρόνια. Αποτελούσε μια από τις συμπάθειές μου στη Νέα Δημοκρατία. Αξιοπρεπής, τολμηρή, σοβαρή πολιτικός. Τόσο σοβαρή που απορούσα τι έκανε στη Νέα Δημοκρατία. Διαφωνούσα με πολλές επιλογές της, αλλά είχε κερδίσει τον σεβασμό μου με την πολύχρονη παρουσία της στην πολιτική ζωή του τόπου.

Προχθές, με την ανεξαρτητοποίησή της και την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου πέρασε στην Ιστορία. Σήκωσε στους ώμους της τεράστιο πολιτικό κόστος, προτάσσοντας το συμφέρον της πατρίδας μπροστά από το προσωπικό της συμφέρον. Κάτι που δεν έκαναν δυστυχώς πολλοί βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Η Έλσα Παπαδημητρίου είναι αξιέπαινη. Δυστυχώς, δε φαντάζομαι πως θα βρει μιμητές. Θέλω όμως να εκφράσω την στήριξή μου στο πρόσωπό της, να την ευχαριστήσω για αυτό που έκανε, να δηλώσω πως κατέχει μια σημαντική θέση στην καρδιά μου και να καλέσω όσους από τον λαό της Αργολίδας διαβάζουν αυτές τις γραμμές να την στηρίξουν στις επόμενες εκλογές, αν αποφασίσει να κατέβει υποψήφια, και κατά τη διάρκεια της κομματικής της αυτοεξορίας. Χρειαζόμαστε και άλλους πολιτικούς σαν την Έλσα Παπαδημητρίου.