Πολλοί έχουν παραμυθιαστεί από τα χρόνια της ευημερίας που έζησε ο Δυτικός Κόσμος, και μαζί με αυτόν και η Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες, όπου κάθε χρονιά ήταν καλύτερη από την προηγούμενη και θεωρούν δεδομένη τη βελτίωση. Αν όμως όλοι αυτοί είχαν ιστορική μνήμη, αν γνώριζαν σε βάθος την ιστορία αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της πολιτικής και της οικονομία, θα ήξεραν πως τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο.
Δεν υπάρχει καμία ιστορική νομοτέλεια που να υπαγορεύει πως οι Έλληνες θα έχουν λεφτά για καφετέριες, ταβέρνες, μπουζούκια και διακοπές σε νησιά και εξωτερικό, δεν υπάρχει κανένας Θεός της Ελλάδας που θα διασφαλίζει την ομαλή χρηματοδότηση του κράτους και των αναγκών της κοινωνίας, ενώ υπάρχει ένα αβέβαιο εξωτερικό περιβάλλον και μια απρόβλεπτη φύση που μπορεί να φέρει καταστροφές ανά πάσα στιγμή.
Κάνω αυτή την εισαγωγή γιατί δυστυχώς τα αυτονόητα δεν έχουν εμπεδωθεί από πολλούς ακόμα και τώρα που συλλογικές ψευδαισθήσεις διαψεύστηκαν άγρια από την πραγματικότητα.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε είναι θετική για τη χώρα, αλλά κανένας δε μας υπογράφει πως τα πράγματα θα πάνε τελικά καλά για εμάς. Η συμφωνία πρέπει καταρχάς να επικυρωθεί από όλα τα κοινοβούλια (συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνικού) και να γίνει δεκτή από τις τράπεζες. Πρέπει στη χώρα να υπάρχει κυβέρνηση ισχυρή που θα εφαρμόσει τη συμφωνία και θα φέρει πρωτογενή πλεονάσματα. Πρέπει να βοηθήσουμε στη σταθεροποίηση μιας ρημαγμένης δημοκρατίας και στην ανασυγκρότηση μιας εσωστρεφούς και φοροδιαφεύγουσας οικονομίας ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας ξανά. Επίσης πρέπει να μη γίνει κανένας μεγάλος σεισμός, να μην αναλάβει την εξουσία ο στρατός, να μην κηρύξει πόλεμο η Τουρκία, να μην, να μην, να μην...
Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι τεράστιες επιτυχίες στο εξωτερικό δεν αρκούν. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τόσο πιο πιθανή θα είναι η ανάκαμψή μας.
Δεν υπάρχει καμία ιστορική νομοτέλεια που να υπαγορεύει πως οι Έλληνες θα έχουν λεφτά για καφετέριες, ταβέρνες, μπουζούκια και διακοπές σε νησιά και εξωτερικό, δεν υπάρχει κανένας Θεός της Ελλάδας που θα διασφαλίζει την ομαλή χρηματοδότηση του κράτους και των αναγκών της κοινωνίας, ενώ υπάρχει ένα αβέβαιο εξωτερικό περιβάλλον και μια απρόβλεπτη φύση που μπορεί να φέρει καταστροφές ανά πάσα στιγμή.
Κάνω αυτή την εισαγωγή γιατί δυστυχώς τα αυτονόητα δεν έχουν εμπεδωθεί από πολλούς ακόμα και τώρα που συλλογικές ψευδαισθήσεις διαψεύστηκαν άγρια από την πραγματικότητα.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε είναι θετική για τη χώρα, αλλά κανένας δε μας υπογράφει πως τα πράγματα θα πάνε τελικά καλά για εμάς. Η συμφωνία πρέπει καταρχάς να επικυρωθεί από όλα τα κοινοβούλια (συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνικού) και να γίνει δεκτή από τις τράπεζες. Πρέπει στη χώρα να υπάρχει κυβέρνηση ισχυρή που θα εφαρμόσει τη συμφωνία και θα φέρει πρωτογενή πλεονάσματα. Πρέπει να βοηθήσουμε στη σταθεροποίηση μιας ρημαγμένης δημοκρατίας και στην ανασυγκρότηση μιας εσωστρεφούς και φοροδιαφεύγουσας οικονομίας ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας ξανά. Επίσης πρέπει να μη γίνει κανένας μεγάλος σεισμός, να μην αναλάβει την εξουσία ο στρατός, να μην κηρύξει πόλεμο η Τουρκία, να μην, να μην, να μην...
Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι τεράστιες επιτυχίες στο εξωτερικό δεν αρκούν. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τόσο πιο πιθανή θα είναι η ανάκαμψή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου