Βγάζει, λένε, βιβλίο ο Γιάννης Λούλης. Στο οποίο, άκουσον άκουσον, παρομοιάζει τον Καραμανλή με τον Σημίτη. Οι μεταρρυθμίσεις που έκανε ο Σημίτης, τα έργα που έκανε, θέλουν εκατοντάδες σελίδες για να καταγραφούν. Ο Καραμανλής, από την άλλη πλευρά, άφησε μια λευκή σελίδα στην ελληνική ιστορία. Ούτε μεγάλα έργα, ούτε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, ούτε νόμοι που άλλαξαν τη ζωή μας στο καλύτερο. Τίποτα. Απλά δεν κυβερνούσε. Το να παρομοιάζεις το Τίποτα με τον Σημίτη είναι τουλάχιστον προκλητικό.
Δείλιασε, λέει, ο Σημίτης, μπροστά σε μεταρρυθμίσεις όπως το Ασφαλιστικό. Το ίδιο έκανε και ο Καραμανλής. Άρα μοιάζουν. Μετά από αυτόν τον απίθανο συλλογισμό, τι να πει κανείς!
Το ένα στο οποίο διαφωνώ με τον Γιάννη Λούλη είναι αυτό. Ότι παρομοιάζει τον μεγάλο μεταρρυθμιστή και εκσυγχρονιστή Σημίτη με τον άφαντο, άσχετο και με μηδαμινή παραγωγή έργου Καραμανλή. Το άλλο είναι ότι δεν κάνει την αυτοκριτική του, δεν αναγνωρίζει τις ευθύνες του για τα χάλια που έχει τώρα η πατρίδα μας. Βοήθησε με το έργο του στο να κερδίσει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές και μάλιστα δύο φορές. Με τον τρόπο αυτό συνέβαλε στη σημερινή κατάσταση της χώρας. Δεν είναι ανάγκη να συμμετέχει κανείς στη διαχείριση της εξουσίας για να έχει ευθύνες. Όταν βοηθάς να βγουν στην κυβέρνηση οι ανεπρόκοποι, τότε έχεις μερίδιο των ευθυνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου