Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Ας μιλήσουμε για τα κόμματα... (7)

Διάβαζα το πρόγραμμα της ΔΗΜΑΡ. Μου θύμισε σε πολλά το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου πριν από μερικά χρόνια. Ενώ είχα ενθουσιαστεί με το πρόγραμμα του Γιώργου, δεν ενθουσιάζομαι όταν βλέπω τα ίδια πράγματα στη ΔΗΜΑΡ. Γιατί;

Η εντύπωση που μου έχει δώσει ο Φώτης Κουβέλης είναι πως θέλει να υπερασπιστεί το status quo. Λέει πράγματα για να είναι ευχάριστος αλλά δε γίνεται να τα λες και δεξιά και αριστερά, και μεταρρυθμιστικά και συντηρητικά, και προοδευτικά και μετριοπαθή. Μου δίνει την εντύπωση ότι δεν πιστεύει αυτά που λέει και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απόφαση του να πάμε σε νέες εκλογές ενώ θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, κυβέρνηση στην οποία θα μπορούσε να επιβάλει τους όρους του ως ρυθμιστής της νέας διακυβέρνησης και να οδηγηθούμε σε κεντροαριστερή κυβέρνηση με την αποδοχή της Νέας Δημοκρατίας.

Κάποιος που πιστεύει αυτά που λέει, όταν του δίνεται η ευκαιρία τα κάνει πράξη. Και στον Κουβέλη δόθηκε ήδη δυο φορές η ευκαιρία. Σας θυμίζω πως όταν ο Παπαδήμος του τηλεφώνησε και του ζήτησε να συμμετέχει στην κυβέρνησή του το 2011, ο Κουβέλης αρνήθηκε πριν καν ενημερώσει το κόμμα του ότι τους έγινε αυτή η πρόταση. Προφανώς φοβήθηκε πως τα αρμόδια όργανα μπορεί να αποφάσιζαν τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση.

Όπως και να έχει, η κεντροαριστερά στην Ελλάδα δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί από τον Κουβέλη.

Το μεγάλο καλό είναι πως εκεί που κατέβηκε στις εκλογές αντιμνημονιακά, τώρα στηρίζει το Μνημόνιο ως τον σίγουρο δρόμο που θα μας κρατήσει εντός Ευρώπης. Αυτή η αλλαγή είναι εξαιρετικά σημαντική. Η ΔΗΜΑΡ είναι πια απερίφραστα μνημονιακή και σταμάτησε τα "ήξεις αφήξεις". Αυτό μπορεί να βοηθήσει τη χώρα σε περίπτωση που ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ θα συγκυβερνήσουν. Θα μπορεί ο ακραίος λόγος του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρατηθεί από μια φωνή λογικής και να ασκηθεί βέτο σε αποφάσεις που οδηγούν στην έξοδο από το Ευρώ.

Σε μερικές εβδομάδες θα ξέρουμε τι θα συμβεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια: