Περνάω στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο τρόπος με τον οποίον πολιτεύτηκε τα τελευταία χρόνια είναι αντιδημοκρατικός. Η πολιτική κάλυψη στην ανομία με αφήνει άφωνο. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως η τήρηση των νόμων είναι βασικό συστατικό της Δημοκρατίας. Δεν μπορείς να είσαι δημοκράτης και να ανέχεσαι, πολύ περισσότερο να υποστηρίζεις, παράνομες πράξεις, όπως είναι οι καταλήψεις δημοσίων χώρων, η παρεμπόδιση εργαζομένων που πάνε στις δουλειές τους να δουλέψουν, η απαγόρευση σε πλοία να αποβιβαστούν, το μπάχαλο κατά τη διάρκεια συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας και τα λοιπά.
Δυστυχώς, δε θα κουραστώ να το λέω, δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε κάνει κτήμα μας τη Δημοκρατία και ανεχόμαστε την ανομία ειδικά αν προβάλλει "αγαθές" προθέσεις αριστερής προέλευσης. Το αποτέλεσμα της ανοχής που δείξαμε, Πολιτεία και πολίτες, είναι και θεσμικό, γιατί υποσκάπτεται συνεχώς το δημοκρατικό πολίτευμα, και οικονομικό, γιατί όλα αυτά έχουν άμεσες συνέπειες στο ΑΕΠ, συνέπειες που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται στις "αγαθές" προθέσεις, δηλαδή στο θυμικό των Ελλήνων. Η στάση του απέναντι στα ζητήματα είναι επιπόλαιη. Μένει στην επιφάνεια των πραγμάτων και η επιφάνεια τονίζεται με την επιλογή για Πρόεδρο του κόμματος ενός νέου ανθρώπου που "γράφει" στο γυαλί. Όμως τα προβλήματα δεν είναι επιφανειακά. Πρέπει να αντιμετωπιστούν. Και δυστυχώς -άλλο "δυστυχώς" αυτό- στην Ελλάδα δεν αντιλαμβανόμαστε ότι με το συναίσθημα δε λύνονται προβλήματα, ότι η θέληση δεν αρκεί, αλλά μπορεί και να κάνει τα πράγματα χειρότερα, έως πολύ χειρότερα και καταστροφικά.
Κατάκτηση του Δυτικού πολιτισμού είναι η νοοτροπία να αφήνεις τη λογική να δίνει μορφή στο συναίσθημα, να το βάζει σε ένα κανάλι, να του φτιάχνει το ποτάμι πάνω στο οποίο θα κυλήσει. Εμείς όμως συμπεριφερόμαστε τυφλά, δηλαδή χωρίς η λογική να παίζει τον καθοδηγητικό της ρόλο. Μόνο με το συναίσθημα προσπαθούμε να αντιδράσουμε σε πολύ σύνθετες καταστάσεις και αυτό δεν μας πάει μακρυά.
Αντιλαμβάνομαι την γοητεία που ασκεί σε ηθικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως θεωρώ πως αυτή η γοητεία είναι επικίνδυνη γιατί αν σκάψεις κάτω από την επιφάνεια δε θα βρεις στέρεη πολιτική σκέψη επί των πραγματικών ζητημάτων. Δεν είναι τυχαίο που στον βωμό της αντιμνημονιακής πολιτικής ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να θυσιάσει την Ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδος. Όμως, η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ζώνη του Ευρώ, είναι ζωτικά για το βιωτικό μας επίπεδο και το μέλλον μας. Είναι απαράδεκτο να κατεβαίνει κόμμα στις εκλογές και να διεκδικεί την ψήφο μας αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο η Ελλάδα να αποκοπεί από την Ευρώπη. Όλα είναι φλου. Άλλοι βλέπουν μπλόφα της Ευρώπης για το Μνημόνιο, άλλοι μιλούν για μπλόφα του ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι γράφουν για διαφορά απόψεων μεταξύ των συνιστωσών και των στελεχών και άκρη δε βγαίνει.
Δεν μπορούμε να παίξουμε τις επόμενες δεκαετίες στα ζάρια. Δε μιλάμε πια για μερικά χρόνια δυσκολιών, αλλά για ολόκληρες γενιές που θα αναγκαστούν να ζήσουν σε μια χώρα του τρίτου πια κόσμου αποκομμένη από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Για τον λόγο αυτό βρίσκω εξαιρετικά κακή επιλογή την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ. Να έχουμε υπόψη μας ότι μια καταστροφή συνήθως δεν την ακολουθεί η δημιουργική αναγέννηση, αλλά η μιζέρια και το περαιτέρω "κλείσιμο" στον κακό εαυτό.
Ο τρόπος με τον οποίον πολιτεύτηκε τα τελευταία χρόνια είναι αντιδημοκρατικός. Η πολιτική κάλυψη στην ανομία με αφήνει άφωνο. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως η τήρηση των νόμων είναι βασικό συστατικό της Δημοκρατίας. Δεν μπορείς να είσαι δημοκράτης και να ανέχεσαι, πολύ περισσότερο να υποστηρίζεις, παράνομες πράξεις, όπως είναι οι καταλήψεις δημοσίων χώρων, η παρεμπόδιση εργαζομένων που πάνε στις δουλειές τους να δουλέψουν, η απαγόρευση σε πλοία να αποβιβαστούν, το μπάχαλο κατά τη διάρκεια συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας και τα λοιπά.
Δυστυχώς, δε θα κουραστώ να το λέω, δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε κάνει κτήμα μας τη Δημοκρατία και ανεχόμαστε την ανομία ειδικά αν προβάλλει "αγαθές" προθέσεις αριστερής προέλευσης. Το αποτέλεσμα της ανοχής που δείξαμε, Πολιτεία και πολίτες, είναι και θεσμικό, γιατί υποσκάπτεται συνεχώς το δημοκρατικό πολίτευμα, και οικονομικό, γιατί όλα αυτά έχουν άμεσες συνέπειες στο ΑΕΠ, συνέπειες που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται στις "αγαθές" προθέσεις, δηλαδή στο θυμικό των Ελλήνων. Η στάση του απέναντι στα ζητήματα είναι επιπόλαιη. Μένει στην επιφάνεια των πραγμάτων και η επιφάνεια τονίζεται με την επιλογή για Πρόεδρο του κόμματος ενός νέου ανθρώπου που "γράφει" στο γυαλί. Όμως τα προβλήματα δεν είναι επιφανειακά. Πρέπει να αντιμετωπιστούν. Και δυστυχώς -άλλο "δυστυχώς" αυτό- στην Ελλάδα δεν αντιλαμβανόμαστε ότι με το συναίσθημα δε λύνονται προβλήματα, ότι η θέληση δεν αρκεί, αλλά μπορεί και να κάνει τα πράγματα χειρότερα, έως πολύ χειρότερα και καταστροφικά.
Κατάκτηση του Δυτικού πολιτισμού είναι η νοοτροπία να αφήνεις τη λογική να δίνει μορφή στο συναίσθημα, να το βάζει σε ένα κανάλι, να του φτιάχνει το ποτάμι πάνω στο οποίο θα κυλήσει. Εμείς όμως συμπεριφερόμαστε τυφλά, δηλαδή χωρίς η λογική να παίζει τον καθοδηγητικό της ρόλο. Μόνο με το συναίσθημα προσπαθούμε να αντιδράσουμε σε πολύ σύνθετες καταστάσεις και αυτό δεν μας πάει μακρυά.
Αντιλαμβάνομαι την γοητεία που ασκεί σε ηθικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως θεωρώ πως αυτή η γοητεία είναι επικίνδυνη γιατί αν σκάψεις κάτω από την επιφάνεια δε θα βρεις στέρεη πολιτική σκέψη επί των πραγματικών ζητημάτων. Δεν είναι τυχαίο που στον βωμό της αντιμνημονιακής πολιτικής ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να θυσιάσει την Ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδος. Όμως, η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ζώνη του Ευρώ, είναι ζωτικά για το βιωτικό μας επίπεδο και το μέλλον μας. Είναι απαράδεκτο να κατεβαίνει κόμμα στις εκλογές και να διεκδικεί την ψήφο μας αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο η Ελλάδα να αποκοπεί από την Ευρώπη. Όλα είναι φλου. Άλλοι βλέπουν μπλόφα της Ευρώπης για το Μνημόνιο, άλλοι μιλούν για μπλόφα του ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι γράφουν για διαφορά απόψεων μεταξύ των συνιστωσών και των στελεχών και άκρη δε βγαίνει.
Δεν μπορούμε να παίξουμε τις επόμενες δεκαετίες στα ζάρια. Δε μιλάμε πια για μερικά χρόνια δυσκολιών, αλλά για ολόκληρες γενιές που θα αναγκαστούν να ζήσουν σε μια χώρα του τρίτου πια κόσμου αποκομμένη από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Για τον λόγο αυτό βρίσκω εξαιρετικά κακή επιλογή την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ. Να έχουμε υπόψη μας ότι μια καταστροφή συνήθως δεν την ακολουθεί η δημιουργική αναγέννηση, αλλά η μιζέρια και το περαιτέρω "κλείσιμο" στον κακό εαυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου