Συμβαίνουν και εις Παρισίους

Λέγεται ότι ο αρχηγός του Γαλλόφιλου κόμματος Ιωάννης Κωλέττης έλεγε τη φράση "συμβαίνουν και εις Παρισίους" για πράγματα εξωφρενικά που συνέβαιναν στην Ελλάδα όταν ήταν Πρωθυπουργός. Αυτά που εμάς μας ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι και μας κάνουν να ασκούμε δριμεία κριτική στα ελληνικά πράγματα, δεν είναι φυσικά αποκλειστικά ελληνικές πραγματικότητες. Συμβαίνουν παντού και παντού το σωστό είναι να κάνουμε κριτική και να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε.

Λένε συχνά πυκνά πολλοί για ασυνεννοησία στο επιτελείο ή την κυβέρνηση του Παπανδρέου, για μαθητευόμενους μάγους, για δελφίνους, για πολιτικούς και στελέχη που διαγκωνίζονται για μια θέση δίπλα στο αυτί του αρχηγού και για θέσεις - κλειδιά που θα τους εξασφαλίσουν την πολιτική τους καριέρα. Αυτά δεν είναι ελληνικά παράδοξα, αλλά συμβαίνουν σε διάφορα ανεπτυγμένα κράτη. Συμβαίνουν ακόμη και εις... Ηνωμένας Πολιτείας!

Αναλυτές καλούν τον Λευκό Οίκο να... πανικοβληθεί, γιατί διαβλέπουν πως τα πράγματα δεν πάνε καλά. Στις ΗΠΑ είναι ορατό το ενδεχόμενο το τιμόνι της υπερδύναμης να περάσει στα χέρια τρελών από το Tea Party, ανθρώπων που πιστεύουν στην άμεση αρπαγή των πιστών από τον Μεσσία εις τους ουρανούς, στον Αρμαγεδδώνα, και που υποστηρίζουν την κατάργηση του κοινωνικού κράτους και την εξάλειψη της φορολογίας στους πλουσίους.

Το ΠΑΣΟΚ, ε, οι Δημοκρατικοί, με συγχωρείτε, πάνε από το κακό στο χειρότερο στις δημοσκοπήσεις. Σε πρόσφατες τοπικές εκλογές έχασαν σημαντικές περιοχές, ενώ ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στον Πρόεδρο Ομπάμα ότι θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την κρίση. Του καταλογίζουν αβεβαιότητα στους χειρισμούς, ζητάνε να μπει κόσμος φυλακή για την κακοδιαχείρηση επί της προηγούμενης κυβέρνησης, βλέπουν τα στελέχη να υποσκάπτει το ένα το άλλο και θεωρούν πως δεν έχει καταφέρει ο Ομπάμα να περάσει μια προοπτική εξόδου από την κρίση μέσα από την πολιτική του στον κόσμο.

Φωνές ακούγονται συνεχώς ότι η πορεία που έχουν πάρει δεν είναι σωστή και ότι οδεύουν στον γκρεμό. Η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας έχει μειωθεί σημαντικά και οι διεθνείς εξελίξεις αρχίζουν και προχωράνε ερήμην την υπερδύναμης.

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε και να αποδεχτούμε όλοι είναι πως η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι κάτι το εξαιρετικά σύνθετο. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, δεν υπάρχουν μεσσίες. Ακόμα και ο ικανότερος πολιτικός με τις καλύτερες προθέσεις δεν αρκεί για να διορθώσει άμεσα τα προβλήματα. Η παραγωγή πολιτικής εμπεριέχει αβεβαιότητες, λάθη και αστοχίες. Ασυνεννοησίες, προσωπικά συμφέροντα και δολοπλοκίες, όλα αυτά αποτελούν μέρος του παιχνιδιού. Όσοι καταδικάζουν την πολιτική ζωή εξαιτίας αυτών των πραγμάτων κάνουν σοβαρό λάθος.