Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Τι μέλλει γενέσθαι;

Οι τελευταίες εξελίξεις κορυφώνουν την αβεβαιότητα. Τι θα γίνει άμα δεν έχει το κράτος να δώσει λεφτά για μισθούς και συντάξεις; Εύχομαι να υπάρχει Plan B στην ελληνική κυβέρνηση. Εύχομαι ο Βενιζέλος να έχει την προνοητικότητα του Σόιμπλε.

Τι πρόκειται να συμβεί;

Κανένας δεν ξέρει.

Μπορεί η πολιτική διαπραγμάτευση του Παπανδρέου που επιστρέφει εσπευσμένως ακυρώνοντας το ταξίδι του στις ΗΠΑ με τους άλλους ηγέτες να αποβεί επιτυχής, να πάρουμε τη δόση, να κυρωθεί η συμφωνία και να τα κουτσοβολέψουμε μέχρι να βγούμε σε πρωτογενή πλεονάσματα.

Μπορεί η κυβέρνηση της Γερμανίας να καταρρεύσει και η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Σε αυτή την περίπτωση το ερώτημα θα είναι αν θα καταρρεύσουμε πρώτα εμείς ή ο συνασπισμός της κυρίας Μέρκελ.

Μπορεί μια μικρή χώρα της Ευρωζώνης να ασκήσει βέτο και να μπλοκάρει την συμφωνία της 21ης Ιουλίου.

Μπορεί ο Ομπάμα να χάσει τις εκλογές και ένα κυνικό Tea Party να καταλάβει την εξουσία και να εφαρμόσει τον φασισμό στην χώρα των Ελευθέρων.

Και έχεις και τους Κινέζους να ζητάνε εγγυήσεις για να χρηματοδοτήσουν την δοκιμαζόμενη Ευρώπη!

Το παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό τοπίο είναι ρευστό. Ο Δυτικός Κόσμος κλονίζεται. Η Δεξιά απέτυχε να διαχειριστεί τον κόσμο που παρέλαβε στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα. Ρεπουμπλικάνοι, Φιλελεύθεροι και Συντηρητικοί άφησαν το σύμπαν να καταρρεύσει. Τα πάντα είναι αβέβαια.

Και τώρα τι κάνουμε; Μπορούμε να περιμένουμε τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο; Ή μπορούμε να προχωρήσουμε κατεπειγόντως σε μεταρρυθμίσεις για να σώσουμε τη χώρα; Είναι η σωτηρία μας στα χέρια μας ή βρίσκεται στα χέρια της Θεάς Εκάβης;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω. Αν όμως βρίσκεται στα χέρια μας θέλω να γίνει ό,τι είναι δυνατό για να σωθούμε. Ιδανικά θα ήθελα να συσπειρωθεί η κοινωνία και μαζί να αποφασίσουμε να δώσουμε μερικά χρήματα για να σωθούμε. Αλλά αν αυτό δε γίνεται, δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αν ο πολιτικός κόσμος δε συναινεί, αν η κοινωνία δε συμφωνεί, πρέπει να δούμε αν μπορούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις να γίνουν παρά την έλλειψη αίσθησης κοινού συμφέροντος.

Κατεπειγόντως.

Ο νοών νοείτω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: