Οι υπάλληλοι των μέσων μεταφοράς δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εταιριών στις οποίες εργάζονται, αφού δεν ασκούν συστηματικούς ελέγχους εισιτηρίων. Με αποτέλεσμα οι εταιρίες τους να μαζεύουν χρέη. Μάλιστα, μια μελέτη μίλαγε σήμερα για 40% των επιβατών στα λεωφορεία που δεν πληρώνει εισιτήριο.
Σήμερα διάβασα πως ο Ρέππας μεταφέρει τα ασφαλιστικά χρέη των εταιριών των μέσων μεταφοράς στον κρατικό προϋπολογισμό. Ενώ έχουμε μπει υπό διεθνή επιτήρηση για να μειώσουμε το έλλειμμα και ενώ κανείς δεν ξέρει πώς να μειώσουμε το χρέος, ο Ρέππας αυξάνει και το έλλειμμα και το χρέος μεταφέροντας τα προβλήματα των εταιριών του υπουργείου του στην κοινωνία.
Αν αυτό που έκανε ο Ρέππας το κάνουν όλοι οι υπουργοί και αν αυτό γίνει για πολλές μικροϋποθέσεις, τότε τα πράγματα αντί να μαζεύονται θα απλώνουν. Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι μέχρι τώρα αυτό γινότανε, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να βγάλουν κέρδη όλες αυτές οι ζημιογόνες για το δημόσιο αλλά πολύ εξυπηρετικές για τον πολίτη υπηρεσίες.
Και δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν γίνεται να μπαίνουν μόνο με εισιτήριο στα μέσα μεταφοράς. Δεν είναι ανάγκη να ξανα-ανακαλύψουμε τον τροχό. Ας δούμε τι γίνεται στις άλλες χώρες της Δύσης και ας εφαρμόσουμε τα καλύτερα συστήματα και εδώ. Αν για να μπεις π.χ. στο μετρό στο Παρίσι πρέπει να περάσεις ηλεκτρονικά από πόρτες που σφραγίζουν από το δάπεδο μέχρι το ταβάνι, ενώ στην Αθήνα είναι τα πράγματα τελείως χύμα, ε αντιλαμβάνεσαι πως στην Αθήνα η εταιρεία που προσφέρει τις υπηρεσίες του μετρό θα χάσει ένα σορό λεφτά που η αντίστοιχη εταιρία στο Παρίσι δεν τα χάνει.
Πρέπει να πάψει ολόκληρη η κοινωνία να πληρώνει το λογαριασμό για υπηρεσίες που και δε χρησιμοποιεί, αλλά, το κυριότερο, που θα ήταν κερδοφόρες αν γινόταν καλύτερη διαχείριση και αποτελεσματικότεροι έλεγχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου