Οι άσχετοι

Σε αυτόν τον τόπο κάποιοι έχουν αγωνιστεί για τη δημοκρατία. Κάποιοι έχουν βάλει το κεφάλι τους στον τορβά επί χούντας, όταν όλοι έκαναν την πάπια. Κάποιοι έδωσαν όλη τους την ύπαρξη ώστε να αποκατασταθεί και να σταθεί στα πόδια της η ελληνική δημοκρατία.

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο Κώστας Σημίτης. Η ιστορία του είναι γνωστή και μόνο εμπαθείς και άσχετοι δεν του αναγνωρίζουν τη σημαντική προσφορά του. Επί των ημερών του, η Ελλάδα γνώρισε την χρυσή της εποχή και μπόρεσε για πρώτη φορά να κοιτά τους Ευρωπαίους εταίρους της χωρίς να ντρέπεται ή να νιώθει πως υστερεί.

Συστηματικά από ορισμένα μέσα ενημέρωσης, που εξυπηρετούν συγκεκριμένα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, γίνεται προσπάθεια σπίλωσης αυτού του μεγάλου Έλληνα πολιτικού, του οποίου το κύρος ξεπερνά τα σύνορα της χώρας. Έτσι, έχουμε φτάσει στο παράδοξο, ο Σημίτης να αναγνωρίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ κάποιοι δικοί μας να τον θεωρούν απατεώνα.

Δε με ενδιαφέρει τόσο να πω για αυτούς που δημιουργούν το κλίμα εναντίον του. Οι άνθρωποι αυτοί κάνουν καριέρες και μεγάλες περιουσίες στε βάρος του ελληνικού λαού. Είναι παράσιτα που κερδίζουν από τη ζημία των υπολοίπων.

Αυτό που με ενδιαφέρει σε αυτήν την ανάρτηση είναι η βλακεία ορισμένων νέων ανθρώπων, που νομίζουν πως υπερασπίζονται τη δημοκρατία με το να παραβαίνουν τους νόμους που ψηφίστηκαν δημοκρατικά, ενώ θεωρούν πως βλάπτουν την δημοκρατία άνθρωποι που αγωνίστηκαν με κίνδυνο της ζωής της δικής τους και της οικογένειάς τους επί χούντας και που κουράστηκαν αφάνταστα αργότερα όταν ο ελληνικός λαός αναγνώρισε την αξία τους και τους έδωσε διάφορα αξιώματα.

Η ανοησία κάποιων νέων ανθρώπων με θλίβει βαθιά. Είτε πρόκειται για τους τζάμπα μάγκες που υπονομεύουν τη δημοκρατία νομίζοντας πως την υπερασπίζονται με το να βάζουν βόμβες και να σκοτώνουν αθώους ανθρώπους, είτε για τους νεαρούς που νομίζουν πως κάνουν κανένα τεράστιο έργο με το να βρομίζουν με αφίσες την πόλη μας με την ελπίδα πως και κανένας άλλος πέρα από την μικρή ομάδα τους θα ασπαστεί τις "φωτισμένες" ιδέες τους οι οποίες διαρκώς βρίσκονται στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας, είτε πρόκειται για αυτούς που παπαγαλίζουν ξύλινα συνθήματα στις φοιτητικές παρατάξεις.

Πριν γιουχάρεις ή κριτικάρεις κάποιον, κάτσε και διάβασε μερικά βιβλία. Μάθε τι έργο έχει προσφέρει αυτός, μάθε τι σημαίνει δημοκρατία, κάτσε να κουραστείς για να μάθεις μερικά πράγματα. Εσύ θες χωρίς κούραση να έχεις γνώμη για όλα. Αυτό είναι ανόητο και επιπόλαιο. Τα έχεις βρει στη ζωή σου πολύ εύκολα. Δε χρειάστηκε να κουραστείς ιδιαίτερα γιατί οι γονείς σου και το κράτος ανέλαβαν να σε μεγαλώσουν στην αφθονία και μεγάλωσες νομίζοντας πως η δημοκρατία μας που προσφέρει τόσα πράγματα είναι ένα κακό σύστημα που πρέπει να αλλάξει.

Λένε πως η βλακεία δεν έχει όρια. Αν ισχύει αυτό, ο θεός να βάλει το χέρι του.