Χωρίς να υπολογίζω τη στροφή στα έντυπα Λαμπράκη και στο έντυπο του Θέμου Αναστασιάδη αλλά και δωρεάν έντυπα όπως η METRO που έφτασε σε δωρεάν (και παράνομη) κομματική προεκλογική διαφήμιση του Νικήτα Κακλαμάνη, στην Αθήνα αυτή τη στιγμή έχουμε γύρω στις δέκα δεξιές εφημερίδες, οι περισσότερες από τις οποίες ακραίες. Σε μια περίοδο κρίσης για τον τύπο, οι δεξιές εφημερίδες όχι μόνο δε λιγοστεύουν, αλλά αυξάνονται! Αυτό θα περίμενε κανείς πως είναι παράδοξο. Αν, δηλαδή, ακόμα και η οικογένεια Αγγελοπούλου δεν μπορεί να συντηρήσει έναν Ελεύθερο Τύπο, πως μπορεί κάποιος άλλος να τον συντηρήσει ή ακόμα και να φτιάξει μια νέα δεξιά εφημερίδα όπως αυτό το άθλιο προπαγανδιστικό έντυπο που φτιάχτηκε τελευταία;
Οι επιχειρηματίες που βρίσκονται πίσω από αυτά τα έντυπα τα χρησιμοποιούν για την εξυπηρέτηση ορισμένων συμφερόντων. Αυτό είναι λογικό, με την έννοια ότι συμφέροντα κρύβονται πίσω από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Όμως για να κουβεντιάσουμε για τα συμφέροντα που ικανοποιούν αυτές οι εφημερίδες.
Σίγουρα υπάρχουν πολιτικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου με μια σοκαριστική ευχέρεια μεταφέρθηκε από τα γραφεία της εφημερίδας στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας για να συνεχίσει το έργο του ως εκπρόσωπος τύπου του κόμματος. Υπάρχουν όμως και οικονομικά συμφέροντα. Και πραγματικά είμαι περίεργος για τις πηγές πόρων των εντύπων αυτών. Οι κυκλοφορίες πολλών από αυτών είναι χαμηλές. Από πού βρίσκουν τα χρήματα για τη λειτουργία τους; Και τι άλλες οικονομικές δραστηριότητες έχουν οι ιδιοκτήτες τους ώστε να μπορούν να τις χρηματοδοτούν ακόμα και με χασούρα για ορισμένους λόγους;
Αν αναλογιστεί κανείς πως η πέραν του ΠαΣοΚ αριστερά έχει στην Ελλάδα τρεις εφημερίδες, εκ των οποίων οι δυο είναι κομματικά όργανα, πώς γίνεται η δεξιά να έχει τόσες πολλές; Είναι ένα ζήτημα πάνω στο οποίο αξίζει να προβληματιστούμε όλοι μας.
Και για να σχολιάσω και το ακραίο του περιεχομένου τους, πώς γίνεται δυο μόνο δεξιές εφημερίδες να είναι σχετικά μετριοπαθείς και οι υπόλοιπες να είναι έντυπα καθαρής προπαγάνδας; Γιατί υπάρχει τόσο μένος εναντίον του ΠΑΣΟΚ και γιατί αγωνίζονται με νύχια και με δόντια υπέρ της Νέας Δημοκρατίας, τόσο επί Καραμανλή όσο και επί Σαμαρά, όταν αυτή η Νέα Δημοκρατία διέλυσε τη χώρα; Και, τέλος, ποια σχέση υπάρχει μεταξύ της διάλυσης της χώρας και του προπαγανδιστικού περιεχομένου αυτών των εντύπων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου