Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Το Εγώ και το Εμείς


Διάβαζα τις προάλλες για μια ρύθμιση που ουσιαστικά "βόλευε" συνεργάτες του πρώην Πρωθυπουργού και άλλων κορυφαίων της Νέας Δημοκρατίας, δίνοντάς τους το δικαίωμα να γίνουν μόνιμοι υπάλληλοι της Βουλής. Η ρύθμιση πέρασε λίγο πριν τις εκλογές, σε μια τελευταία προσπάθεια βολέματος ημετέρων.

Αυτό είναι ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ελληνική κοινωνία. Αυτό που ενδιαφέρει πολλούς πατριώτες μας είναι το προσωπικό του βόλεμα. Δεν καταλαβαίνουν όμως πως αυτή η νοοτροπία οδηγεί σε μεγάλα προβλήματα το Κράτος. Και πως τα προβλήματα του Κράτους μας επηρεάζουν αρνητικά όλους μας.

Για να το πω αλλιώς, το όφελος που κερδίζει κάποιος με το προσωπικό του βόλεμα, έρχεται με ένα μεγάλο κόστος, κόστος που δεν πληρώνουν μόνο οι άλλοι, αλλά και ο ίδιος. Το να ζεις σε ένα κράτος που έχει τόσα προβλήματα δεν είναι κάτι που πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους.

Μπορούμε να φτάσουμε σε μια κατάσταση που ο πολίτης οικειοθελώς θα παραιτείται από προσπάθειες "βολέματος" για να ωφελήσει έτσι το κράτος; Ή, για να το πω πιο γλαφυρά, θα δεχόσασταν να χάνατε το επιπλέον κέρδος που προσπαθείτε να εξασφαλίσετε με το βόλεμα, αν, σε αντάλλαγμα, ζούσατε σε μια δυτική χώρα όπως είναι η Ολλανδία ή η Δανία;

Ουσιαστικά, για αυτό το πράγμα μιλάμε. Ένα κράτος που δεν επιβαρύνεται από τη διευθέτηση ατομικών εξυπηρετήσεων σε βάρος της κοινωνίας, είναι ένα κράτος που μπορεί να λειτουργήσει εύρυθμα, που μπορεί να σεβαστεί τον πολίτη, που μπορεί να δώσει βάρος στην ανάπτυξη και την πρόοδο.

Άσε που όλα αυτά είναι προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη των πολιτών. Δηλαδή με τον τρόπο αυτό, πέρα από κοινωνική ανάπτυξη έχουμε και οικονομική ανάπτυξη, αυτό δηλαδή που υποτίθεται ότι προσπαθούν να πετύχουν κάποιοι σε ατομικό επίπεδο με το "βόλεμα".

Μόνο αν κατανοήσουμε βαθιά πως το συμφέρον του εμείς ωφελεί και το εγώ και μάλιστα περισσότερο από την προσπάθεια για βόλεμα του εγώ θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την νοοτροπία παρακμής που έχουμε ως κοινωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: