Δεν ξέρω αν θα πετύχει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα προβλήματα είναι πολλά. Η οικονομία δεν πάει καλά. Το κύρος της χώρας είναι πεσμένο. Από εκεί που λέγαμε πως "όταν η Αμερική βήχει, ο υπόλοιπος κόσμος παθαίνει… πνευμονία" περάσαμε σε μια εποχή που η Αμερική έχει πνευμονία και ο υπόλοιπος κόσμος είναι μια χαρά. Αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Obama πως ανέτρεψε μια πραγματικότητα σε επίπεδο συμβολισμών και έφερε ξανά την ελπίδα, όχι μόνο στα πρόσωπα πολλών Αμερικάνων, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο που είχε απογοητευτεί με την κατάντια της Αμερικής επί κυβερνήσεως Bush.
Χωρίς να αλλάζουν ουσιαστικά τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Πρόεδρος Ομπάμα δημιούργησε ένα νέο κλίμα πάνω στο οποίο μπορεί να γίνει σοβαρός διάλογος. Το αποτέλεσμα των συνομιλιών θα κριθεί από την ποιότητα των ανθρώπων που στελεχώνουν την Αμερικανική Κυβέρνηση. Μπορεί να υπάρξουν θεαματικές αλλαγές, μπορεί να υπάρξουν μικρά θετικά αποτελέσματα, μπορεί να γίνει μια τρύπα στο νερό, μπορεί να οδηγηθούμε σε αρνητικές εξελίξεις. Αυτό δεν μπορούμε να το προβλέψουμε με ασφάλεια από τώρα. Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε, είναι πως υπάρχει ξανά κινητικότητα στο επίπεδο του διαλόγου στο Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και αλλού.
Κόντρα στη βαθιά αρνητική άποψη που έχουν ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι για τον Ομπάμα που, μέσα στον θρησκευτικό τους φανατισμό βλέπουν τις πολιτικές του ως… διαβολικές, η επιτροπή για τα Νόμπελ αναγνώρισε τη συμβολή του Προέδρου Ομπάμα για τη συνεργασία μεταξύ των λαών, τιμώντας τον με το Νόμπελ Ειρήνης. Το βάρος στους ώμους του σημερινού Προέδρου είναι τεράστιο. Μακάρι να το κρατήσει επάξια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου