Όχι άλλο κάρβουνο!

Τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησης Σημίτη τα κανάλια ξεκίνησαν να μιλάνε για πρόωρες εκλογές. Από τότε δε σταμάτησαν καθόλου. Την περίοδο της διακυβέρνησης Καραμανλή, συνεχώς τα μέσα ασχολιούνταν με το αν και πότε θα γίνουν πρόωρες εκλογές. Δεν είναι υπερβολή αυτό που λέω. Μια σύντομη έρευνα θα σας βοηθήσει να διαπιστώσετε πως από τις πρώτες μέρες της κυβέρνησης Καραμανλή τα κανάλια μίλαγαν για πρόωρες εκλογές. Και συνέχισαν σε όλο αυτό το διάστημα. Άλλωστε, ο πολιτικός καιροσκοπισμός του Καραμανλή αλλά και η ανοησία μεγάλου τμήματος του εκλογικού σώματος ευνοούσε αυτές τις συζητήσεις. Με την απέραντη εκλογολογία περάσαμε τα χρόνια Καραμανλή. Βγήκε στην κυβέρνηση το ΠαΣοΚ και τα μέσα ενημέρωσης συνέχισαν να μιλάνε για εκλογές. Στην αρχή ο "Γιώργος" θα έκανε εκλογές τον Απρίλη, γιατί δε θα κατάφερνε να αντιμετωπίσει τη χρεωκοπία. Μετά θα έκανε το καλοκαίρι. Μετά το φθινόπωρο. Τώρα μας λένε πάλι για τον Απρίλη.

Σε αντίθεση με τους κομματικούς υπολογισμούς και τους βυζαντινισμούς του συστήματος Καραμανλή, ο Παπανδρέου έχει δώσει δείγματα μιας τελείως διαφορετικής γραφής. Έχει μιλήσει ξεκάθαρα στον κόσμο σε όλη τη διάρκεια της πορείας του και ξέρουμε πως όταν λέει κάτι το εννοεί. Όπως ξέρουμε επίσης πως οι εξελίξεις μπορεί να είναι τόσο ραγδαίες που σε λίγες μέρες να αλλάξουν πολιτικοί σχεδιασμοί ετών. Τώρα ο Πρωθυπουργός έχει πει πως θέμα εκλογών δεν υπάρχει. Έχει εξηγήσει πως εκλογές θα μπουν στο τραπέζι όταν δε θα μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα από τις αντιδράσεις των διαφόρων συμφερόντων, οπότε και θα καταφύγει στο εκλογικό σώμα για να ζητήσει από τον λαό να αναλάβει την ιστορική ευθύνη που του αναλογεί.

Επομένως, δεν υπάρχει λόγος να κουβεντιάζουν τα μέσα συνέχεια, για ένα χρόνο τώρα, το αν θα γίνουν πρόωρες εκλογές. Είναι παραπάνω από προφανές ότι η κουβέντα αυτή δεν έχει νόημα και επίσης εξυπηρετεί διάφορες σκοπιμότητες. Προσωπικά αισθάνομαι κουρασμένος από αυτήν την κατάσταση. Θέλω επιτέλους τα μέσα ενημέρωσης να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ξεκινήσουν να προσφέρουν... ενημέρωση. Δε γίνεται να περνάμε τον καιρό μας με τόσο χαμηλού επιπέδου συζητήσεις. Είναι καιρός να τους γυρίσουμε την πλάτη ώστε να λάβουν το μήνυμα πως το κοινό απαιτεί ψηλότερα στάνταρντς στην ενημέρωση. Εκεί που παλιότερα έβλεπα ειδήσεις από όλα τα κανάλια, τώρα σπάνια πια ακούω τηλεόραση. Είναι επιτακτική ανάγκη να ασκηθεί πίεση στους επιχειρηματίες ώστε να αλλάξουν ρότα οι υπεύθυνοι για την agenda της ενημέρωσης.

Πέρα από την ατελείωτη εκλογολογία, έχω βαρεθεί να ακούω πως είναι όλοι ίδιοι. Ή, να επιτίθενται στον Σημίτη αφήνοντας υπονοούμενα πως ήταν... εγκληματίας, απλά για να ισοφαρίσουν την καταστροφή που δημιούργησε ο Καραμανλής. Το ίδιο θέμα με άλλα λόγια. Ε, δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν είναι ίδιοι αυτοί που μας έδωσαν ανάπτυξη και πλούτο, δημοκρατία και ισότιμη πρόσβαση στο κράτος, αυτού που έδωσαν σε ένα σωρό κόσμο μια θέση στον ήλιο, αυτοί που κουράστηκαν και πρόσφεραν τόσα για τον τόπο, αυτοί που διακινδύνεψαν και τη ζωή τους για την Ελλάδα, με αυτούς που τεμπέλιασαν, με αυτούς που συμπεριφέρονταν υποκριτικά, με αυτούς που στήριξαν τα συμφέροντα ορισμένων, με αυτούς που βόλεψαν την οικογένειά τους, το σόι τους, το χωριό τους και την εκλογική τους περιφέρεια σε βάρος της χώρας, με αυτούς που αδιαφόρησαν, με αυτούς που χρησιμοποίησαν τις θέσεις τους για να πλουτίσουν και για να ρίξουν γκόμενες ή γκόμενους και για να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς συνέπειες.

Όλα στη ζωή έχουν συνέπειες. Και αντί να κατηγορούμε τους άξιους, αντί να λιθοβολούμε και να σταυρώνουμε όσους δίνουν την ψυχή τους για το καλό του τόπου, ας αναγνωρίσουμε επιτέλους την προσφορά τους και ας ασκήσουμε κριτική σε αυτούς που μας δουλεύουνε. Πρέπει το δούλεμα να σταματήσει. Πρέπει ο πολιτικός που όλη μέρα πίνει καφέδες, ή, ακόμα χειρότερα, ούζα, στο Κολωνάκι, να πάψει να υποκρίνεται τον υπεύθυνο πολιτικό. Πρέπει ο δημοσιογράφος που τα παίρνει από διακόσιες μεριές και έχει εκατομμύρια ευρώ να πάψει να υποκρίνεται τον αδέκαστο κριτή και τον συμπαραστάτη του λαού. Πρέπει ο αδιάφορος ψηφοφόρος που αρκείται σε σκέψεις γηπέδου ή παραλίας να πάψει να αγανακτεί με αυτά που "του κάνανε". Πρέπει όλοι να τους γυρίσουμε την πλάτη μέχρι να πάρουν χαμπάρι πως οι μαγκιές δεν περνάνε πια.

Βαρέθηκα τις μαγκιές. Όπως βαρέθηκα και τις ατέρμονες επαναλήψεις των κλισέ. Όπως ο μονότονος λόγος του Σαμαρά για νέο "μείγμα" οικονομικής πολιτικής. Εγώ βαρέθηκα να τον ακούω. Αυτός δε βαριέται να το λέει συνέχεια; Αν έχει τα προσόντα για ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ας μας πει τα συγκεκριμένα μέτρα που προτείνει για να αλλάξει αυτό το ρημάδι το "μείγμα". Ας μας πει ποια κονδύλια του προϋπολογισμού θέλει αυτός να αλλάξουν. Συγκεκριμένα. Ας αποδεχτεί την πρόσκληση - πρόκληση του Υπουργού Οικονομικών να δούνε μαζί κωδικό - κωδικό στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους τον προϋπολογισμό.

Είναι εξαιρετικά εκνευριστικό να ακούς τέτοιες προχειρότητες από έναν θεσμικό παράγοντα του μεγέθους του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Σαν τις επιπολαιότητες που έλεγε όταν ήταν στην αντιπολίτευση ο Καραμανλής. Επιπολαιότητες που τις αναπαράγουν, όπως έκαναν παλιά με τις απόψεις Καραμανλή για το "σπάταλο κράτος του ΠαΣοΚ" ή τη "διαφθορά" ή τη "δημιουργική λογιστική", τα μέσα ενημέρωσης μιλώντας για μέτρα υπέρ "της ανάπτυξης", χωρίς ποτέ να μας λένε ποια πρέπει να είναι αυτά τα μέτρα. Λες και το ότι σκέφτηκε ο Σαμαράς ότι πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη είναι καμιά σπουδαία ιδέα που δεν την είχε σκεφτεί κανείς άλλος.

Η γνώμη μου είναι πως πολιτική δεν είναι έκθεση ιδεών επιπέδου Γυμνασίου ή Λυκείου. Και όμως, έχουμε αποδεχτεί για χρόνια από πολλούς πολιτικούς μας και από τα μέσα ενημέρωσης να έχουν αυτό το επίπεδο. Φτάνει πια. Θετική αλλαγή στις ζωές μας δεν μπορεί να προκύψει από ευχές και ασάφειες. Πρέπει να εργαστούν σοβαρά όλοι και να κάνουν τη δουλειά τους σωστά. Οι πολιτικοί πρέπει να διατυπώνουν συγκεκριμένα μέτρα το αποτέλεσμα των οποίων θα έχουν μετρήσει και το οποίο θα τσεκάρουν και μετά ώστε να αναθεωρούν τις απόψεις του. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να κάνουν σοβαρή έρευνα και να λένε τα πράγματα που ανακαλύπτουν αντί να κρύβουν την αλήθεια από τον κόσμο προτιμώντας να κάνουν θεατρινισμούς στα παράθυρα των σταθμών και να εκμεταλλεύονται χυδαία την αδιαφορία και την αμάθεια του κόσμου. Και ο κόσμος πρέπει να σκεφτεί σοβαρά και να ψάξει να ακούσει διάφορες σοβαρές απόψεις για τα πράγματα.

Αν δεν δουλέψετε για να διαμορφώσετε σωστή άποψη, μην περιμένετε προκοπή στη χώρα. Η δημοκρατία γίνεται αποτελεσματική όταν ασχολούμαστε με τα πολιτικά πράγματα, όταν ενημερωνόμαστε, όταν διαβάζουμε, όταν σκεφτόμαστε, όταν κρίνουμε, όταν κάνουμε διάλογο. Με την ιδιωτεία μόνο συμφορές μπορούν να μας βρουν. Πάνω από όλα, περάστε τα όλα από το κόσκινο του ορθού λόγου. Ξαναβρείτε τη λογική που η χρήση της έκανε τόσο διάσημους τους προγόνους μας.

Όλα αυτά θέλουν βέβαια κόπο. Αν δε θέλετε να κοπιάσετε, τότε μην παραπονιέστε όταν τα πράγματα πηγαίνουν κατά διαβόλου. Αυτό ισχύει για όλους. Είδαμε τι πάθαμε με Πρωθυπουργό και Υπουργούς που δεν κοπίαζαν και πολίτες που εκστασιάζονταν με τον ανίκανο Πρωθυπουργό και πίστευαν αφελώς ότι όλοι το ίδιο είναι. Η δημοκρατία είναι σαν τα μεταξωτά βρακιά. Άμα δε θέλετε να κουραστείτε, άμα δε θέλετε δηλαδή την ευθύνη της διοίκησης της χώρας, ας φέρουμε έναν Φαραώ να προσκυνάμε και να τελειώνουμε.

Είμαι πραγματικά κουρασμένος με τα ίδια και τα ίδια. Έχω χάσει την υπομονή μου με την τεμπελιά, την βλακεία, την έλλειψη κριτικής σκέψης, το βόλεμα, την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων και την υποκρισία που επικρατεί στη δημόσια σκηνή. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα. Ας κάνει ο καθένας μας ό,τι μπορεί.