Ας το πω από την αρχή ξεκάθαρα: Τέλειο κράτος δεν υπάρχει. Οι άνθρωποι είμαστε ατελείς, το σύμπαν είναι ατελές, είναι αφελές σε τέτοιες συνθήκες να περιμένουμε ένα τέλειο κράτος. Πάντα και παντού θα υπάρχουν προβλήματα.
Και φυσικά, και στη Δύση υπάρχουν ένα σωρό προβλήματα. Τα οποία πολλές φορές όταν πέφτουν στην αντίληψή μας, γιατί συνήθως τα αγνοούμε, μας εκπλήσσουν και λέμε ότι αφού και αυτοί έχουν προβλήματα άρα δεν είμαστε μόνο εμείς οι... προβληματικοί.
Προσοχή όμως: αυτό είναι παγίδα. Διότι ναι μεν τα προβλήματα υπάρχουν παντού, αλλά δεν υπάρχουν παντού τα ίδια προβλήματα! Έτσι, άλλης τάξης προβλήματα υπάρχουν στη Γερμανία και άλλης τάξης στην Ινδία ή τη Νότια Αφρική. Το ζήτημα για μας είναι διπλό: Πρώτον, να αποδεχτούμε ότι δεν πρόκειται να φτάσουμε την τελειότητα με οποιοδήποτε σύστημα. Και δεύτερον, να παλέψουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας υιοθετώντας τα καλύτερα στοιχεία ενός συστήματος που αυτή τη στιγμή δίνει την καλύτερη ποιότητα ζωής στους πολίτες του, τον Δυτικό Πολιτισμό.
Τι σημαίνει να αποδεχτούμε πως δεν υπάρχει τέλειο σύστημα; Πρώτα από όλα να δούμε πως το δίλημμα όλα ή τίποτα είναι ψεύτικο. Πως τα προβλήματα δεν ακυρώνουν ένα σύστημα. Πως δεν αποτελούν λόγο για να πάψουμε την ιστορική μας προσπάθεια να ενταχθούμε ισότιμα στη Δύση. Και δεύτερον, να αφήσουμε στην άκρη ουτοπίες.
Αυτό το έχουμε κάνει ήδη μια φορά, όταν βάλαμε στην άκρη τον Χριστιανισμό, που στο παρελθόν κυριαρχούσε στον πολιτισμό του γένους. Τώρα, απομένει να βάλουμε στην άκρη αριστερές ουτοπικές ιδεολογίες, όπως είναι ο κομμουνισμός, που στη Δύση μπήκε οριστικά στο περιθώριο μετά την αποκάλυψη των κτηνωδιών στις οποίες οδήγησε στα κράτη στα οποία επικράτησε στον εικοστό αιώνα. Αλλά και όπως είναι οι διάφορες αντιεξουσιαστικές λογικές, που υπονομεύουν το δημοκρατικό πολίτευμα.
Αποδοχή όμως δε σημαίνει απραξία. Όταν βλέπουμε πως η Ελλάδα υστερεί σε θεσμούς και σε νοοτροπίες σε σχέση με τα άλλα κράτη της Δύσεως, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε πώς μπορούμε να καλύψουμε τις ελλείψεις μας. Και να βελτιώσουμε το επίπεδο της ζωής μας. Αντί να ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα με τις ουτοπίες και το συναίσθημα, αντί να λέμε επαναστατικά τραγούδια και να γκρινιάζουμε σαν μωρά παιδιά, πρέπει να ενεργήσουμε υπεύθυνα ώστε να ενσωματωθούμε στη Δύση, όχι επειδή η Δύση είναι τέλεια, αλλά επειδή είναι σε καλύτερη κατάσταση από τις εναλλακτικές λύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου