Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Έλληνες και Γάζα: Παιδική αφέλεια - Γεωπολιτικές στρατηγικές - Ρατσισμός


Είμαι απογοητευμένος από την νηπιακή ηλικία στην οποία βρίσκεται η κριτική σκέψη στη μοντέρνα Ελλάδα. Εδώ και καιρό έβλεπα όμορφα banners να στολίζουν διάφορα blogs, υποστηρίζοντας το σχέδιο FREE GAZA. Με επαναστατική υπερηφάνεια, οι Έλληνες ανθρωπιστές έκαναν το καθήκον τους στην ανθρωπότητα και υποστήριξαν την Τουρκική κίνηση για να παραβιαστεί ο αποκλεισμός της Γάζας. Χωρίς όμως να σκέφτονται πως ο αποκλεισμός δεν πρόκειται να παραβιαστεί. Γιατί οι Ισραηλινοί έχουν δηλώσει πως δε θα το επιτρέψουν αυτό. Και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους πως ούτε πέρσι κατάφεραν να σπάσουν τον αποκλεισμό.

Ένας άνθρωπος που έχει ασκηθεί στην κριτική σκέψη θα καταλάβαινε το μάταιο της προσπάθειας. Θα αντιλαμβανόταν πως οι άνθρωποι στη Γάζα δε θα ωφελούνταν. Για να το πω κυνικά, οι μόνοι που θα αισθάνονταν καλά θα ήταν οι ίδιοι επαναστάτες - ανθρωπιστές οι οποίοι θα φώναζαν για την καταπίεση και πως οι Ισραηλινοί δεν τους αφήνουν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα πράγμα που είναι διακαής τους πόθος.

Τα πράγματα όμως δεν ήρθαν έτσι. Δεν επαναλήφθηκε απλά το περσινό φιάσκο. Αλλά έγινε μια πραγματική τραγωδία, με εννιά νεκρούς και αρκετούς τραυματίες. Αυτό είναι το πρακτικό αποτέλεσμα της προσπάθειας. Όχι μόνο δεν βοηθήθηκαν οι άνθρωποι της Γάζας, όχι μόνο πήγαν χαμένα αυτά που είχαν μαζευτεί για να τους βοηθήσουν, αλλά πέθαναν και άνθρωποι. Για αυτήν την αναποτελεσματικότητα δεν πρέπει να κάνουν την κριτική τους οι δικοί μας επαναστάτες;

Τι συμβαίνει όμως; Όχι μόνο δεν αξιολογούν την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών τους και δεν κάνουν τις αναγκαίες αναθεωρήσεις στον τρόπο με τον οποίον λειτουργούν, αλλά κρύβουν το δικό τους έλλειμμα κάτω από την εγκληματική ενέργεια των Ισραηλινών αρχών. Όπως τα παιδιά δηλαδή αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη για τις πράξεις του και λένε πως για όλα φταίει κάποιος άλλος.

Φυσικά, κάθε ώριμος άνθρωπος καταλαβαίνει πως οι Ισραηλινές Αρχές φέρουν στο ακέραιο το βάρος της ευθύνης για τους σκοτωμένους. Και πως ταυτόχρονα οι διοργανωτές της κίνησης φέρουν στο ακέραιο την ευθύνη για την αναποτελεσματικότητά τους. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Αλλά σε μια κοινωνία που έχει συνηθίσει να μην αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών της και να μην αξιολογεί με βάση τον ορθό λόγο την αποτελεσματικότητα των κινήσεών της, τέτοια ζητήματα δεν προβληματίζουν κανέναν. Μια τέτοια κοινωνία όμως δεν έχει μέλλον στη σύγχρονη εποχή.

Πέρα όμως από αυτό, η παιδικότητα των επαναστατών δε σταματάει εκεί. Δηλώνουν σοκαρισμένοι από την Ισραηλινή επίθεση. Σαν να περίμεναν ειλικρινά να κάνουν ό,τι γουστάρουν, τη στιγμή που οι Ισραηλινοί κινδυνεύουν καθημερινά μέσα στο ίδιο τους το κράτος από τρομοκρατικές επιθέσεις. Και έχουν αποφασίσει να υπερασπιστούν την ύπαρξη του κράτους τους. Η οποία απειλείται από τα γειτονικά μουσουλμανικά κράτη.

Το Ισραήλ είναι το μόνο δυτικό κράτος στη Μέση Ανατολή. Επειδή ακριβώς είναι δυτικό υπερτερεί έναντι των άλλων γειτονικών κρατών, ακόμα και έναντι κρατών με τεράστια οικονομική δύναμη, Και για αυτόν τον λόγο ακριβώς τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της Δύσης οδηγούσαν όλα αυτά τα χρόνια στην υπεράσπιση του Ισραήλ.

Αυτήν την κατάσταση προσπάθησαν οι Τούρκοι να αλλάξουν. Η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας, σε αντίθεση με το κεμαλικό κατεστημένο, υποστηρίζει τα συμφέροντα των μουσουλμανικών δυνάμεων της Μέσης Ανατολής και έρχεται σε αντίθεση με το κράτος του Ισραήλ. Αναλύσεις εδώ και καιρό κάνουν λόγο για προσπάθεια της Τουρκίας να αλλάξει το κλίμα στην κοινή γνώμη της Δύσης για το Ισραήλ, που θα οδηγούσε σε αλλαγή πολιτικής απέναντι στο Ισραήλ από τις δυτικές κυβερνήσεις, οδηγώντας στην απομόνωση των Ισραηλινών.

Και από ό,τι φαίνεται αυτό ακριβώς και έγινε. Οι Ισραηλινοί οδηγήθηκαν στην απομόνωση μετά από την βίαιη επέμβασή τους στα πλοία. Η συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο -που ήταν προγραμματισμένη για την επόμενη μέρα- για να προχωρήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες ακυρώθηκε. Το μόνο δηλαδή πράγμα που θα μπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά τους ανθρώπους στη Γάζα, οι ειρηνευτικές συνομιλίες, μπλοκαρίστηκαν. Αλλά αυτά τα γεωπολιτικά παιχνίδια τα αγνοούν οι Έλληνες ανθρωπιστές. Οι οποίοι μένουν άφωνοι από τις εξελίξεις.

Με παιδικότητα όμως δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις γεωπολιτικές τακτικές και στρατηγικές. Αν δε διαθέτεις τα απαραίτητα προσόντα για να αναλύσεις και να καταλάβεις σε βάθος την κατάσταση, δεν είναι καλό να αναλαμβάνεις ρόλους τη σημασία των οποίων αγνοείς. Γιατί οι κινήσεις αυτές έχουν σημαντικές επιπτώσεις.

Ο κόσμος είναι εξαιρετικά πολύπλοκος. Έχουμε εθιστεί ως κοινωνία σε επιφανειακές και επιπόλαιες αναγνώσεις των πραγμάτων. Και γι' αυτό οδηγούμαστε στην αποτυχία. Δυστυχώς, από ό,τι φαίνεται, δεν είναι εύκολο να ωριμάσουμε.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι δολοφονίες των ανθρώπων στα πλοία έβγαλαν τον χειρότερο εαυτό σε πολύ κόσμο στην Ελλάδα. Ρατσιστικά σχόλια άνευ προηγουμένου κατακλύζουν τη μπλογκόσφαιρα. Χυδαιότητες που με αφήνουν άφωνο, μίσος, κακία και παραλογισμούς επικρατούν. Ένας ολόκληρος λαός υβρίζεται με ποικίλους τρόπους και το χειρότερο, οι άνθρωποι που τα λένε αυτά δεν συνειδητοποιούν πως είναι ρατσιστές.

Δεν υπάρχουν σχόλια: