Διαχρονικά η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα. Για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους δεν είμαστε ένα δυτικό κράτος. Αυτό το πληρώνουμε καθημερινά. Το ζήτημα έχει πολλές εκφάνσεις, αλλά σήμερα θα αναφερθώ σε μία μόνο.
Ως δημοκρατία, από τα αρχαία χρόνια, ορίζεται το κράτος των νόμων. Όχι των δημοσκοπήσεων. Όχι των διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Όχι των κομμάτων. Αλλά των νόμων.
Τα δυτικά κράτη έχουν μια σοβαρή και μακραίωνη παράδοση γύρω από το ζήτημα της έννομης τάξης. Στην Ελλάδα έχουμε έλλειμμα (και) στον τομέα αυτό. Καθημερινά οι νόμοι καταπατούνται.
Μερικοί άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν ένα υπουργείο ή μια δημόσια υπηρεσία χωρίς να συλληφθούν. Μπορούν να κλείνουν τους δρόμους, να δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινή ζωή των πολιτών και να μπλοκάρουν την οικονομία της χώρας χωρίς να συλλαμβάνονται. Μπορούν να χτυπούν αστυνομικούς και να εισβάλουν ακόμα και στο ελληνικό κοινοβούλιο, μια πράξη με καθαρά ολοκληρωτικό χαρακτήρα.
Το πολιτικό σύστημα τόσα χρόνια επιτρέπει αυτή την ανομία. Όμως η ανομία υπονομεύει τη δημοκρατία. Την καταργεί καθημερινά. Χωρίς τύψεις. Στο όνομα του λαού, της κοινωνίας ή και της ίδιας της δημοκρατίας. Άνθρωποι που δεν αντέχουν τη δημοκρατία προσπαθούν να την καταλύσουν με μικρές πράξεις, παριστάνοντας τους υπερασπιστές της δημοκρατίας.
Δεν πάει άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν πως κανείς δεν τους όρισε προστάτες. Πως δεν μπορεί να κάνουν εκείνοι κουμάντο. Πως η νομιμότητα είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας. Και πως το μίσος τους δεν έχει θέση σε μια χώρα που προσπαθεί να γίνει δυτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου