ένα σφίξιμο στην καρδιά

Το κόµµα του οποίου η κυβέρνηση θα περάσει στην ιστορία ως η κυβέρνηση του «απόλυτου τίποτε» και ουσιαστικά η περίοδος 2004 - 2009 που κυβέρνησε τη χώρα θα είναι µια κενή τρύπα έχει γλώσσα και µιλάει. Και δεν έχει απλώς γλώσσα, έχει και την απαίτηση να πιστέψουµε όσα δηλώνει.

Γιώργος Παπαχρήστος - εφημερίδα Τα Νέα

Η περίοδος Σημίτη αποτέλεσε για τη χώρα έναν Χρυσό Αιώνα του Περικλέους... Πολλοί Έλληνες δεν το εκτίμησαν αυτό. Με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αλλά ακόμα και τώρα πολλοί δε συνειδητοποιούν το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε. Και κάθονται και ασχολούνται με βλακείες.

Τα πεντέμισι χρόνια που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία τα έζησα με ένα σφίξιμο στην καρδιά. Γιατί έβλεπα ότι δεν έκαναν τίποτα. Γιατί ήξερα πως η χώρα καταστρεφόταν. Ταυτόχρονα, οι πιο πολλοί Έλληνες ήταν μες στην τρελή χαρά, νομίζοντας ότι όλα είναι καλά. Ακόμα και όταν κάηκε η μισή Ελλάδα, η πλειοψηφία αρνήθηκε να δει το οφθαλμοφανές, ότι δηλαδή ο Παπανδρέου θα κυβερνούσε τη χώρα αποτελεσματικά ενώ ο Καραμανλής την είχε διαλύσει.

Μόλις έπεσε τελικά η κυβέρνηση Καραμανλή, υπό το βάρος του σκανδάλου Βατοπεδίου, δηλαδή της κόντρας Ρουσόπουλου - Κοντομηνά, η ψυχολογία μου έφτιαξε. Μπορούσα πάλι νορμάλ να ζω τη ζωή μου. Αλλά η χαρά μου δεν κράτησε για πολύ. Οι αγορές σταμάτησαν να δανείζουν την Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία του Ντουμπάι, και σοκαρισμένος παρακολούθησα τον Πρωθυπουργό στο Νταβός να εκλιπαρεί την υφήλιο για πίστωση χρόνου.

Η εμπιστοσύνη που ζήτησε εκ μέρους της Ελλάδας δεν του δόθηκε και το γνώριμο σφίξιμο ξαναγύρισε στην καρδιά μου. Αλλά τώρα έπεσε και το υπόλοιπο έθνος σε μελαγχολία, γιατί καταλάβαμε πια ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και μπορούν να γίνουν ακόμα πιο δύσκολα για τις τσέπες μας. Οι περικοπές μελαγχόλησαν τους πιο πολλούς, η καταστροφή μελαγχόλησε εμένα. Τουλάχιστον τώρα έχω παρέα...