Όποιος μελετήσει ιστορία βλέπει ξεκάθαρα την αβυσσαλέα επίθεση που δέχτηκαν οι μεγάλοι ηγέτες από τους συγχρόνους τους. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το μεγαλείο ακόμα και όταν η ιστορία γράφεται μπροστά στα μάτια τους. Υποτιμούν, αντιστέκονται και διώκουν κορυφαίες προσωπικότητες που τολμούν να ξεφύγουν από την μετριότητα των συγχρόνων τους και να υψώσουν το ανάστημά τους παίρνοντας τη μοίρα των πραγμάτων στα χέρια τους.
Η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη τέτοια παραδείγματα. Πόσες δολοφονικές απόπειρες έγιναν κατά του Βενιζέλου; Πόσοι έβριζαν (και ακόμα βρίζουν) τον Ανδρέα Παπανδρέου, διαβάλλοντας τον χαρακτήρα και την πολιτική ενός ακέραιου και ιδιοφυούς πολιτικού; Το "ανθ' ημών, Γουλιμής" έχει μείνει με σκούρα γράμματα στη νεώτερη ελληνική ιστορία. Το αποκορύφωμα της κατάντιας μας αποτελεί η δολοφονία Καποδίστρια.
Όχι πως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν καλύτεροι. Ο Θεμιστοκλής εξορίστηκε, ο Μιλτιάδης πέθανε στη φυλακή, στον Περικλή επιβλήθηκε πρόστιμο. Αλλά δεν ήταν μόνο τα πολιτικά πάθη που τύφλωναν τους προγόνους μας και τους οδηγούσαν να έχουν ηλίθιες απόψεις. Ο Φειδίας κατηγορήθηκε για απατεώνας, ο Πλάτωνας πουλήθηκε δούλος, ο Σωκράτης αναγκάστηκε να πάρει κώνειο.
Αφορμή για αυτή την ανάρτηση είναι η αήθης συμπεριφορά του Λαζόπουλου, ο οποίος σήμερα ξεσπάθωσε για άλλη μια φορά κατά του Κώστα Σημίτη. Αποκάλεσε έναν σοβαρό και πραγματικά μεγάλο πολιτικό μέτριο, υποτίμησε τη διακυβέρνησή του συνδέοντάς τη με σκάνδαλα και αμφισβήτησε την ορθότητα της ένταξής μας στην ΟΝΕ.
Κατά τη γνώμη μου οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταγράψουν τον Κώστα Σημίτη ανάμεσα στους μεγάλους ηγέτες που γνώρισε η Ελλάδα. Η πολιτική του δε χρειάζεται τη δική μου υποστήριξη. Τα χρόνια τα οποία ζήσαμε επί δικής του διακυβέρνησης μόνο ως μια Χρυσή Εποχή μπορούν να χαρακτηριστούν. Είδαμε πλούτο και ανάπτυξη άνευ προηγουμένου. Αποκτήσαμε αυτοπεποίθηση που μας έλειπε. Αποκτήσαμε κύρος. Ήμασταν στο παρά πέντε να ολοκληρώσουμε την υπερεκατονταετή προσπάθεια του Γένους να εκσυγχρονιστούμε.
Δυστυχώς, υπερίσχυσαν αυτοκτονικές τάσεις και ακυρώσαμε σε μια χαρούμενη παραφροσύνη όλα όσα πετύχαμε εκείνα τα χρόνια. Το αποτέλεσμα εκείνων των επιλογών το πληρώνουμε σήμερα. Τα νούμερα είναι αμείλικτα και δεν επιδέχονται διαφωνιών. Όταν επί Νέας Δημοκρατίας διπλασιάστηκε η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων και το κράτος έφτανε να χρησιμοποιεί τον μισό προϋπολογισμό για να πληρώσει μισθούς, καταλαβαίνετε πως δεν έχουν δικαιολογία αυτοί που επιμένουν να κρατούν τα μάτια τους κλειστά. Ηλίθιοι, που τολμούν ακόμα και σήμερα να ζητούν από το κράτος να δώσει λεφτά που δεν έχει, ενώ διαμαρτύρονται απέναντι σε αυτούς που πετύχαμε να μας δανείσουν την ύστατη στιγμή.
Είμαι πραγματικά οργισμένος, γιατί η βλακεία ορισμένων, η έλλειψη πληροφόρησης, η κακή προαίρεση και η έλλειψη κριτικής σκέψης έφεραν συμφορές σε όλους μας. Η οργή μου μεγαλώνει όταν βλέπω αυτούς τους ανθρώπους να πολεμούν με μένος την τελευταία ελπίδα για να ορθοποδήσει ο τόπος. Μας σπρώχνουν στην καταστροφή και δεν μπορώ να το ανεχτώ αυτό. Γι' αυτό μετατρέπω την οργή μου σε λόγο και φωνάζω σε όλες τις κατευθύνσεις, βάλτε επιτέλους τη λογική σας να λειτουργήσει. Κοιτάχτε τους αριθμούς. Το κράτος δεν μπορεί να γεννήσει λεφτά. Οι υποχρεώσεις του κράτους είναι τεράστιες, με το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού να πηγαίνει σε μισθούς και συντάξεις. Και αυτοί που μας οδήγησαν εδώ έχουν το θράσος να εμφανίζονται τιμητές. Φτάνει πια.
Εκσυγχρονίσου ταλαίπωρη Ελλάδα, γιατί σε περιμένουν σκοτεινά χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου