Τα λέμε από Αύγουστο / Σεπτέμβριο!

Μαύρη μέρα

Και ενώ η διάθεσή μου ήταν καλή, έρχεται το μίσος της Σέχτας να μαυρίσει τη ζωή μου, να μαυρίσει τη ζωή μας.

Σκοτώσανε σήμερα έναν αστυνομικό. Αυτό που έγινε είναι πραγματικά τραγικό. Τόσος πόνος σε μια οικογένεια επειδή κάποιοι έχουν τυφλό μίσος μέσα στις καρδιές τους.

Δε θα μιλήσω για την ανικανότητα της Πολιτείας, Κυβέρνησης και Υπηρεσιακών Παραγόντων, να φτιάξουν Τάξη στη χώρα.

Δε θα μιλήσω για την επανεμφάνιση των τρομοκρατών, μετά από μια περίοδο ηρεμίας, που ακολούθησε την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη και του ΕΛΑ.

Μόνο θα πενθήσω.

Η Κική Δημουλά πάλι έγραψε με αυτά που είπε

Πρόβλημα Ενημέρωσης

Τον τελευταίο μήνα έγιναν γεγονότα που θα γραφτούν στην ιστορία.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα έδωσε μια ιστορική ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Κάιρο με θέμα το Ισλάμ και τη σχέση του με τη Δύση. Το περιεχόμενο της ομιλίας δεν καλύφθηκε εκτενώς από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Λες και δεν έχουμε ήδη 700.000 Μουσουλμάνους στην Ελλάδα. Λες και το Ισλάμ δεν πρέπει μας απασχολεί. Γιατί είχαμε αυτό το κενό;

Ο Υπουργός Οικονομικών Timothy Geithner μίλησε στην Κίνα. Είπε τι περιμένει η Δύση από τους Κινέζους. Και αυτοί του εξήγησαν με σαφήνεια τι περιμένουν εκείνοι από τη Δύση. Και εμείς παραμένουμε επαρχιώτες. Αδιάφοροι για το τι γίνεται στον κόσμο. Χωρίς να μας απασχολούν οι αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία.

Η Καγκελάριος της Γερμανίας μίλησε σχετικά με την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Και εξέφρασε τον μόνιμο φόβο των Γερμανών, από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, για αύξηση του πληθωρισμού αν ο Τρισέ αρχίζει να κόβει χρήμα για να αντιμετωπίσει την κρίση. Διατυπώνοντας τις αντιρρήσεις των Γερμανών και τα πλαίσια στα οποία θα πρέπει να κινηθούν οι λύσεις που θα δώσει η Ευρώπη στην οικονομική κρίση. Και όμως, στην Ελλάδα δεν πήραμε χαμπάρι.

Στο Αικατερίνενμπουργκ της Σιβηρίας έγινε σύνοδος του Θηρίου της Ασίας. Με τα σημαντικότερα κράτη - παραγωγούς ενέργειας μέσω φυσικού αερίου και πετρελαίου. Και τα πολυπληθέστερα κράτη της Γης. Και διοργανώνεται συνάντηση του ΒΙΡΚ, Βραζιλίας, Ινδίας, Ρωσίας και Κίνας. Τη στιγμή που εμείς ασχολούμαστε με τον... Μανώλη.

Είναι παραπάνω από σαφές πως υπάρχει πρόβλημα με την ενημέρωση στη χώρα. Που ελέγχεται από ανθρώπους με επαρχιώτικη νοοτροπία, με έλλειμμα εκπαίδευσης, που εξυπηρετούν οικονομικά συμφέροντα. Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, οφείλεται στις ελλείψεις των ανθρώπων που είναι υπεύθυνοι για την ενημέρωση. Και οι ελλείψεις αυτές έχουν να κάνουν τόσο με το ήθος όσο και με την εκπαίδευση των ανθρώπων αυτών.

Με το ήθος, γιατί θεωρούν αυτονόητο να εξυπηρετούν οικονομικά και κομματικά συμφέροντα.

Με την εκπαίδευση γιατί δεν έχουν ιδέα του τι γίνεται στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Και ούτε ενδιαφέρονται να αποκτήσουν. Έχουν στενό ορίζοντα. Νοοτροπία επαρχίας. Και νεόπλουτου.

Μοναδική διέξοδος στο ελληνικό αδιέξοδο το internet. Όπου η πληροφορία και η ανάλυση έρχονται από παντού.

Από πότε έγινε η βλακεία μαγκιά;

Οι κανόνες είναι για να τηρούνται. Υποτίθεται πως μπαίνουν μετά από προσεκτική σκέψη και υπάρχουν για να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη.

Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες για εμάς τους μάγκες.

Και για αυτό μπορούμε να πετάμε τα αεροπλάνα χωρίς να λογαριάζουμε τους κανόνες ασφαλείας πτήσεως.

Και να πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων τα λεφτά των φορολογουμένων.

Καταστρέφοντας πανάκριβα F-16 για να κάνουμε το κομμάτι μας.

Σε αυτή τη χώρα, η βλακεία πάει σύννεφο.

Μασκαριλίκια

Τι έγινε στο Υπουργείο Εσωτερικών τη βραδιά των εκλογών;

Για να "διευκολυνθεί" ο Καραμανλής όταν θα έκανε τις δηλώσεις του το βράδυ και για να δημιουργήσει εντυπώσεις στους πολίτες που δε θα κάθονταν μέχρι τα χαράματα να δούνε το τελικό αποτέλεσμα, οι επίσημοι αριθμοί που δίνονταν στη δημοσιότητα κρατούσαν τη διαφορά των δύο κομμάτων πολύ μικρή, κολλημένη κάτω από το 2,5%. Η διαφορά μεγάλωσε με ραγδαίο ρυθμό αφού τέλειωσε η ομιλία Καραμανλή.

Μα ποιους δουλεύουνε;

Με τέτοια καραγκιοζιλίκια κοιτάζουν να κυβερνήσουν;

Αυτό δεν είναι πολιτική, είναι πολιτικαντισμός.

Τι έγινε με την πτώση του F-16;

Διαρρέανε φήμες ότι το έριξε ένα... πουλάκι. Και τελικά μαθαίνουμε πως πετούσε πολύ κοντά στο έδαφος και χτύπησε στα καλώδια υψηλής τάσης της ΔΕΗ. Και για να μη δώσουν εικόνα διάλυσης στο στράτευμα λίγο πριν τις εκλογές το έριχναν στα... πουλιά!

Αυτό θα πει να βάζεις το συμφέρον του κόμματος πάνω από το συμφέρον του τόπου.

Και σα να μην έφτανε η κακή κατάσταση που επικρατεί στον στρατό, μετά τη σιντριβή της κυβέρνησης στις εκλογές ανακοινώνεται η μείωση της θητείας. Που την είχαν έτοιμη. Και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να την ανακοινώσουν.

Κατάλληλη για το κόμμα. Όχι για τον τόπο.

Συμμετοχή ή αποχή;

Πολλά ακούστηκαν για την αποχή σήμερα.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάπως τα πράγματα.

Καταρχάς, ας πω τη γνώμη μου απερίφραστα, πως δηλαδή τις πολιτικές εξελίξεις και τις αλλαγές στη ζωή μας τις καθορίζουν αυτοί που συμμετέχουν και όχι αυτοί που δε συμμετέχουν.

Η ενεργητικότητα και η συμμετοχή είναι αυτές που φέρνουν αποτελέσματα και επηρεάζουν τις ζωές μας και όχι η απάθεια και η αδιαφορία.

Ένα δεύτερο που θέλω να πω είναι πως η αποχή δε δείχνει κρίση του πολιτικού μας συστήματος όπως πολλοί βιάστηκαν να πουν, πολύ απλά γιατί αν κοιτάξουμε έξω από τα στενά όρια της χώρας μας θα δούμε πως η Ελλάδα μάλλον από συμμετοχή χαρακτηρίστηκε συγκριτικά με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες παρά από αποχή.

Εκτός και αν νομίζουμε πως το πολιτικό σύστημα ολόκληρης της Ευρώπης καταρρέει.

Και τρίτον, τα νούμερα που δίνονται είναι φουσκωμένα. Οι εκλογικοί κατάλογοι δεν έχουν ξεκαθαριστεί με αποτέλεσμα στοιχεία από το 1900 να θεωρούνται έγκυρα σήμερα. Ο αριθμός των εγγεγραμμένων περιλαμβάνει ένα σωρό κόσμο που απλά δε ζουν σήμερα για να ψηφίσουν.

Απευθυνόμενος σε αυτούς που σήμερα προτίμησαν την παραλία από την κάλπη θέλω να πω πως αυτό είναι μια επιλογή και πως όπως όλες οι επιλογές έρχεται και με ευθύνη. Δεν υπάρχουν ανέξοδες επιλογές στα πολιτικά πράγματα. Όλοι με τη στάση μας κάνουμε κάτι για το μέλλον του τόπου. Είτε θετικά είτε αρνητικά.

Η ελπίδα είναι μονόδρομος!

Τα τελευταία χρόνια ο δημόσιος βίος της χώρας κυριαρχείται από σκάνδαλα στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, και καμία μεγάλη αλλαγή ή μεταρρύθμιση προς το καλύτερο δε γίνεται στη χώρα λόγω της ανικανότητας και της έλλειψης οράματος των στελεχών της Κυβέρνησης.

Έλλειψη αρχών και έλλειψη οράματος για τον τόπο μας έχουν πάει πολλά χρόνια πίσω και μας εμποδίζουν να αναπτυχθούμε και να προχωρήσουμε δημιουργικά προς το μέλλον.

Από την άλλη πλευρά, ο Γιώργος Παπανδρέου εκφράζει με σταθερότητα συγκεκριμένες αρχές και αξίες, παίρνει αποφάσεις με γνώμονα το πολιτικό ήθος και το καλό του τόπου και όχι συγκεκριμένα συμφέροντα και παρουσιάζει ένα συγκεκριμένο όραμα για το μέλλον του τόπου.

Φαίνεται πως ο Γιώργος Παπανδρέου κατάφερε να αντιστρέψει το πολιτικό κλίμα, να νικήσει, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, το ΠΑΣΟΚ τη Νέα Δημοκρατία και να καλύψει μια τεράστια διαφορά στα μάτια πολλών ψηφοφόρων.

Του εύχομαι να πείσει ακόμα περισσότερους συμπολίτες μας, να λάβει μια καθαρή εντολή για αυτοδύναμη και ισχυρή κυβέρνηση και να κάνει πράξη το όραμά του, το όραμά μας, για μια Ελλάδα υπερήφανη, μια Ελλάδα που δημιουργεί, μια Ελλάδα - μπροστάρη στις διεθνείς εξελίξεις, μια Ελλάδα που πετυχαίνει στόχους, που συμπεριφέρεται στους πολίτες της με αξιοπρέπεια, που θέτει και τηρεί κανόνες στην κοινωνία.

Είμαι σίγουρος πως μπορούμε να τα κάνουμε αυτά πράξη και πιστεύω πως με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου θα τα κάνουμε.

Δεν πιστεύω στη μοιρολατρία, δεν πιστεύω στην αδράνεια, δεν πιστεύω στην αδυναμία της Ελλάδας. Πιστεύω πως η ελπίδα είναι μονόδρομος, πως μπορούμε να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας και να αλλάξουμε τον τόπο μας, φέρνοντας ένα καλύτερο αύριο.

Ελληνικός στουρθοκαμηλισμός

Είδα ένα βίντεο στη zougla.gr

Εκεί που ο Ζουράρις εξηγεί τις θέσεις του για τα Σκόπια και τη Μακεδονία, ξαφνικά τον ρωτά ο δημοσιογράφος τι όνομα θα πρότεινε εκείνος για τα Σκόπια. Και αυτός με αφοπλιστική άνεση απαντά "τα παπάρια μου".

Ναι, η σκηνή ήταν αστεία.

Αλλά πέρα από το αστείο, η σκηνή είναι τραγική, διότι δείχνει την ανικανότητα του ελληνικού λόγου να διαλεχθεί με τους άλλους, να διαπραγματευτεί και να δώσει λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα.

Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα συγκεκριμένο πρόβλημα το τελευταίο πράγμα που θα σε βοηθήσει είναι να μην προτείνεις τίποτα και να αρνείσαι να προσπαθήσεις να επιλύσεις το πρόβλημα.

Και αυτό είναι που κάνει η ελληνική κοινωνία συστηματικά. Αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και μένουμε στις θέσεις μας ωσάν η πραγματικότητα να μην υπάρχει και να μη μας πιέζει.

Αν αγνοείς την πραγματικότητα, δε θα κάτσει να σε περιμένει. Θα σε ξεπεράσει. Και τότε θα βρεθείς προ τετελεσμένων γεγονότων. Αιώνες τώρα η πραγματικότητα μας ξεπερνάει. Μέχρι πότε θα συνεχίζεται αυτό;

Οι λίγες φωτισμένες προσωπικότητες που προσπάθησαν να αλλάξουν τα πράγματα από τότε που η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος δεν αρκούν, χρειάζεται μια πιο συστηματική προσπάθεια από την πλευρά του κόσμου, μια αλλαγή νοοτροπίας σε όλα τα επίπεδα.

A new beginning?

Ολόκληρη η ομιλία, εδώ.

Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στην Ελλάδα του 2009

Διαβάζω στη zougla.gr την αντίδραση κάποιων ιερέων απέναντι στις πληροφορίες για την εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία.

Από ό,τι φαίνεται, είναι άλλη μια προσπάθεια σκοτεινών δυνάμεων (Διάβολος, Εβραίοι, Μασόνοι, Σημίτης, Αμερικάνοι, Σπηλιωτόπουλος, Ασκητής και λοιποί) να καταστρέψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού.

Και αυτά τα γράφουν άνθρωποι από το απομονωμένο.. Μαρούσι. Που να ζούσαμε και στο Ιράν δηλαδή.

Σε κάποιο σημείο λέει και κάτι που μου φάνηκε αστείο, η επιστολή:

Ἄπειρα παραδείγματα ἁγίων γυναικῶν καί ἁγίων ἀνδρῶν τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπιβε­βαιώνουν ὅτι εἶναι κατορθωτή ἡ ἐγκράτεια καί ἡ καθαρότητα μέχρι τοῦ γάμου ἤ καί διά βίου παρθενική ζωή.

Σε αυτό έχω να απαντήσω πως άπειρα παραδείγματα αγίων γυναικών και αγίων ανδρών της Εκκλησίας μας επιβεβαιώνουν ότι είναι κατορθωτή η... θαυματουργία. Πού είναι τα δικά σου θαύματα, συγγραφέα της επιστολής;

Τέλος πάντων.

Πραγματικά απορώ που στο 2009 ακόμα συζητάμε για αυτά τα πράγματα και δεν είναι αυτονόητη η διδασκαλία της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ στο δημοτικό είχα τρομερό ενδιαφέρον για το σεξ. (Και όχι, δεν είμαι ούτε μασόνος, ούτε ασκητής!)

Και τα αστεία συνεχίζονται:

Εἶναι δυνατόν μέ τέτοια νοοτροπία αὐτός ὁ ἄνθρωπος καί ἡ σεξοσυνοδεία του νά διαπαιδαγωγήσουν τά παιδιά μας, τά ἑλληνόπουλα, τά βαπτισμένα καί μυρωμένα μέ τά χαρισματικά μυστήρια τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας;

Είναι δυνατόν να φοβούνται οι πολιτικοί αυτή την νοοτροπία και να μην κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών δια τον φόβο των... Ορθοδόξων; Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτή η εξάρτηση από την Εκκλησία είναι εξευτελιστική και για τους δύο;

Φαίνεται πως και οι μεν και οι δε προτιμούν την εξουσία από την αξιοπρέπεια.

Εγώ για το έλλειμμα ήθελα να γράψω post, αλλά η... επικαιρότητα μας αναγκάζει να μιλήσουμε για άλλα ζητήματα.

Και για να μη σας αφήσω παραπονεμένους, ας κλείσω με μια ωραία φωτογραφία.


Σημείωση: Μην σκανδαλιστούν οι πιστοί. Δεν πρόκειται για βαπτισμένα και μυρωμένα με τα χαρισματικά μυστήρια της Αγίας Ορθοδοξίας μας ελληνόπουλα, αλλά για αιρετικούς από το εξωτερικό. Και ως γνωστόν, τα μυστήριά τους είναι άκυρα.

Αλλαγή πορείας;

Αναρωτιέμαι αν πρέπει να αλλάξω τον προσανατολισμό του blog. Το τέλμα που επικρατεί στην πολιτική σκηνή της χώρας δε με εμπνέει να γράψω κάτι καινούριο.

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος το θέτει ωραία:

Είναι απίστευτο! Κι όμως σε μια περίοδο αναζητήσεων και προβληματισμών για το μέλλον της κοινωνίας μοναχά η πατρίδα μας απουσιάζει από κάθε είδους ουσιαστική συνεισφορά. Σε κάθε χώρα, της Δύσης τουλάχιστον, δημόσια πρόσωπα, ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και λογής αναλυτές και δημοσιογράφοι μελετούν τα δεδομένα, δοκιμάζουν ιδέες και ψάχνουν σε επιστημονικά ευρήματα και προτάσεις για ιδέες που θα οδηγήσουν σε καινούργια κοινωνικά μορφώματα.

Στην Ελλάδα, εν τούτοις, το σύστημα καταρρέει, οι ειδικοί και μελετητές σιωπούν ενώ οι δημοσιογράφοι κουτσομπολεύουν. Κανένας δεν προσπαθεί να ψάξει για λύσεις και προοπτικές πέραν από τα καθιερωμένα και τα γνωστά. Κυριαρχούν η αδράνεια, το παλιό και δοκιμασμένο, η φοβία για οτιδήποτε καινούργιο και δυναμικό. Το ψάξιμο για νέες ιδέες αποθαρρύνεται κάτω από το πάθος της δημοσιότητας για το εντυπωσιακό, το ευκολοχώνευτο και το παρακμιακά λαϊκό Σε τι ακριβώς οφείλεται αυτή η αδράνεια;

Είναι πεποίθησή μου πως το άθλιο κι ελλειμματικό εκπαιδευτικό μας σύστημα άρχισε πλέον δραστικά να διαλύει την χώρα. Το κορυφαίο πολιτικό, επιχειρηματικό, διοικητικό και απασχολούμενο με την ενημέρωση προσωπικό της χώρας αποτελεί προ ιόν της απηρχαιωμένης μας παιδείας. Άτομα δίχως ίχνος συγκροτημένης ηθικής προσωπικότητας, με σαθρές βάσεις στο οικοδόμημα των γνώσεων που κατέχουν, μαθημένοι στην πονηριά, τις ευκολίες και την με κάθε κόστος κοινωνική αναρρίχηση έφθασαν πλέον στην κορυφή της λεγόμενης κοινωνικής κυριαρχίας. Οι συμπεριφορές και οι προσωπικές τους αξίες επιβάλλονται πλέον σαν άτυποι κανόνες κοινωνικής συμβίωσης και αλληλεπίδρασης.

Άθλια παιδεία λοιπόν καταλήγει σε προβληματική κοινωνική πραγματικότητα, σε ελλειμματική γνώση, σε ταχύτατη οπισθοδρόμηση. Η έλλειψη παραγωγής ιδεών δεν οφείλεται σε παρακμή των αρχουσών πολιτικο-κοινωνικών κυκλωμάτων. Είναι παράγωγο της οπισθοχώρησης του συνόλου της κοινωνικής μας πραγματικότητας. Δεν είναι τυχαία η πρωταγωνιστική θέση στη ζωή μας των ηρώων της Γιουροβίζιον, των πρωτοκλασσάτων των άθλιων ριάλιτυ σόου της τηλεόρασης και των σχεδόν γυμνών παρουσιαστριών. Η κοινωνία δεν τα απορρίπτει αυτά, όπως θα έκανε παλιά. Τα δέχεται και συνήθως τα ηρωοποιεί. Η χαμηλή κουλτούρα είναι πλέον η εθνική κουλτούρα. Οι επιλογές ποιότητας έχουν στριμωχθεί στο περιθώριο. Δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα πιά.

Δεν είμαι ακόμα σίγουρος για το τη πορεία πρέπει να ακολουθήσει το blog. Αλλά νομίζω πως έπρεπε να μοιραστώ μαζί σας αυτόν μου τον προβληματισμό και να δώσω και μια εξήγηση γιατί δεν δημοσιεύω νέες αναρτήσεις τον τελευταίο καιρό.