Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Μεγάλοι Έλληνες



Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ένας φοβερός ποιητής, ο Οδυσσέας Ελύτης. Ένας άνθρωπος που σημάδεψε με τις λέξεις του τις καρδιές και το μυαλό μας. Ένας άνθρωπος που σφράγισε τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.

Ο Ελύτης μας ζωντανεύει με τρόπο ανάγλυφο μια Ελλάδα που έφυγε, αναδεικνύει το φως που αντανακλά στην ελληνική φύση και δημιουργεί τον ελληνικό πολιτισμό. Και στην καρδιά αυτού του πολιτισμού βρίσκεται ο άνθρωπος. Ένας άνθρωπος ελεύθερος, ασυμβιβαστος, ακέραιος, ζωντανός, οικουμενικός.

Με την ποίησή του, καταφέρνει κάτι μοναδικό. Μας βοηθά να σταθούμε στα πόδια μας και μαζί του να πούμε

Χειμώνα ελάχιστε.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Νίκο Δήμου.

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μεσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ακουστά σ' έχουν τα κύματα
Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς
Πώς λες ψυθιριστά το "τι" και το "ε"
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά

Σαν σήμερα όμως έφυγε από τη ζωή και ένας άλλος μεγάλος Έλληνας. Που έβαλε και αυτός το στίγμα του στην ιστορία. Που αγάπησε την πατρίδα παράφορα, που πάλεψε, κέρδισε, έχασε, αγαπήθηκε όσο κανείς, μισήθηκε όσο κανείς, συντάραξε την Ελλάδα με την παρουσία του.



"Σε όλες τις άλλες μεγάλες στιγμές του βρίσκουμε σε μεγέθυνση την ηγετική μέθοδο της Κρήτης. Η εναλλαγή της προσφυγής στα όπλα, της εξέγερσης, με τη συντεταγμένη αναδίπλωση, τη δημιουργία τετελεσμένων, την ενεργητική αναμονή, το διαβολικό πείσμα, την απειλή, τον «πόλεμο θέσεων», και τον «πόλεμο των ελιγμών», τον αποδεκτό συμβιβασμό, τη μετατόπιση ή ανατροπή του status quo."

Ο Μίμης Ανδρουλάκης έχει δίκιο. Ο Βενιζέλος δεν περιμένει την Ιστορία. Προαισθάνεται προς τα πού θα φυσήξουν οι άνεμοι, σηκώνει πανιά και βγάζει το πλοίο στα βαθιά. Δε διστάζει να συγκρουστεί σκληρά, και όταν η θάλασσα δεν τον βοηθάει, την αναγκάζει να τον ακολουθήσει.

Τέτοιος ήταν ο Βενιζέλος. Η Ελληνική Ιστορία γράφτηκε από το χέρι του.

Τον ανδρειωμένο μην τον κλαις!

Δεν υπάρχουν σχόλια: