Σκόρπιες σημειώσεις για την κρίση (1)

Ερώτηση: Πόσο σοβαρή είναι η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε;
Απάντηση: Πιο σοβαρή δε γίνεται.

Ερώτηση: Δηλαδή;
Απάντηση: Ουσιαστικά, αλλά όχι τυπικά, βρισκόμαστε υπό χρεωκοπία.

Ερώτηση: Υπό χρεωκοπία; Μα είσαι σίγουρος;
Απάντηση: Ναι. Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε δανεικά ακόμα και για να πληρώσουμε τον μισθό του Προέδρου της Δημοκρατίας και δυσκολευόμαστε να δανειστούμε.

Ερώτηση: Μα έτσι ξαφνικά;
Απάντηση: Τίποτα δεν έγινε ξαφνικά. Χρειάστηκαν χρόνια κακής διαχείρισης για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.

Ερώτηση: Και γιατί δεν το είχαμε καταλάβει νωρίτερα;
Απάντηση: Διότι οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονταν. Τα ΜΜΕ δεν αξιολόγησαν ποτέ σοβαρά τις εξελίξεις. Κάθε βράδυ στα δελτία των οκτώ οι δημοσιογράφοι συζητούσαν κουτσομπολιά. Σε επίπεδο παραπολιτικής ζούσαμε για χρόνια. Αλλά μπορεί να ξεχνάς την πολιτική, αλλά δε σε ξεχνάει αυτή.

Ερώτηση: Ποιος φταίει;
Απάντηση: Ο Καραμανλής. Οι υπουργοί του. Οι βουλευτές του. Αυτοί που τους ψήφισαν. Αυτοί που δεν ψήφισαν Παπανδρέου στις προηγούμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτοί που βολεύτηκαν με τις πολιτικές τις προηγούμενης κυβέρνησης. Οι δημοσιογράφοι που δεν ενδιαφέρθηκαν για το τι συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων.

Ερώτηση: Μα είναι δυνατό μια κυβέρνηση να δημιουργήσει τέτοια κατάσταση;
Απάντηση: Και βέβαια είναι. Τι νομίζετε πως είναι η διαχείριση μιας χώρας; Σαν να διαχειρίζεσαι περίπτερο;

Ερώτηση: Μα δεν υπήρχανε λεφτά;
Απάντηση: Λεφτά υπήρχανε. Το 2004 ήμασταν ένα σοβαρό κράτος. Τώρα είμαστε ανυπόληπτοι.

Ερώτηση: Και πού πήγαν τα λεφτά;
Απάντηση: Σε πολλές μεριές.

Ερώτηση: Υπήρξε κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος;
Απάντηση: Φυσικά. Τα λεφτά έγιναν ταξίδια στο εξωτερικό για τους "δικούς μας". Έγιναν επιχορηγήσεις για τους "δικούς μας". Έγιναν πολυτελή υπουργικά γραφεία. Έγιναν νέοι δημόσιοι υπάλληλοι "δικοί μας".

Ερώτηση: Υπήρξε κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος;
Απάντηση: Φυσικά. Τα λεφτά πήγαν σε προγράμματα που δε δημιούργησαν νέο πλούτο. Εξαφανίστηκαν σε μαύρες τρύπες, αντί να γίνουν σοβαρές επενδύσεις που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη. Δεν εξασφαλίστηκε η ποιότητα μολονότι δόθηκαν χρήματα.

Ερώτηση: Πήγαν τα λεφτά σε "αθώους" πολίτες;
Απάντηση: Φυσικά. Τα νοσοκομεία, τα σχολεία, η αστυνομία, οι υπηρεσίες, ο στρατός, οι συντάξεις, όλα αυτά χρειάζονται χρήματα. Πολλά χρήματα. Αλλά η εποχή της "αθωότητας" έχει περάσει.

Ερώτηση: Τι εννοείς;
Απάντηση: Ότι πρέπει να περιορίζεις το κόστος και να αυξάνεις την ποιότητα των υπηρεσιών και την απόδοση των χρημάτων σου. Δεν μπορεί τα χρήματα να πηγαίνουν σε αχρείαστες ιατρικές εξετάσεις. Σε στρατό που έχει ξεπεραστεί από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Σε σχολεία που μορφώνουν τα παιδιά με όρους δεκάτου ενάτου αιώνα. Σε συνταξιούχους ετών σαράντα ή πενήντα.

Ερώτηση: Γιατί ο Καραμανλής;
Απάντηση: Διότι κράτησε το τιμόνι της χώρας ενώ ήταν εντελώς άσχετος. Διότι δεν είχε τα προσόντα. Διότι έκανε σειρά κακών επιλογών. Διότι δεν ενδιαφέρθηκε για τη χώρα.

Ερώτηση: Και φτάσαμε στη χρεωκοπία;
Απάντηση: Και όχι μόνο.

Ερώτηση: Δηλαδή;
Απάντηση: Αυτή τη στιγμή κινδυνεύει ολόκληρη η ευρωζώνη.

Ερώτηση: Από εμάς;
Απάντηση: Είμαστε βόμβα έτοιμη να εκραγεί.

Ερώτηση: Δεν είναι αυτό υπερβολή;
Απάντηση: Όχι.

Ερώτηση: Μα πώς γίνεται αυτό;
Απάντηση: Για να αντιμετωπιστεί η προηγούμενη κρίση με τις τράπεζες, οι χώρες αυξήσανε τα ελλείμματα και το χρέος τους. Τώρα που φτάσαμε εμείς στα όρια της χρεωκοπίας ενώ τόσο καιρό κοροϊδεύαμε τους δανειστές μας με ψεύτικα στοιχεία ότι δεν κινδυνεύουμε, οι δανειστές παγκοσμίως έχουν πανικοβληθεί. Σου λέει "τι θα γίνουν τα λεφτά μας αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα; Αν χρεοκοπήσει κάποια άλλη χώρα;" Ο πανικός χειροτερεύει τα πράγματα γιατί αυξάνει τα επιτόκια δανεισμού. Ο άλλος σου λέει "θέλω να ασφαλιστώ απέναντι στον κίνδυνο", Και ο δανεισμός όλων γίνεται δυσκολότερος σε μια εποχή που όλοι έχουν βγει για δανεικά στις αγορές.

Ερώτηση: Κάτσε, δεν είπαν προχθές στις Βρυξέλλες ότι θα μας βοηθήσουν;
Απάντηση: Το είπαν.

Ερώτηση: Τότε;
Απάντηση: Δεν είπαν πώς.

Ερώτηση: Γιατί δεν το είπαν;
Απάντηση: Γιατί η Ευρώπη δεν είναι Αμερική. Δεν υπάρχουν μηχανισμοί στήριξης μιας χώρας, ακόμα και αν αυτή είναι στο Ευρώ.

Ερώτηση: Και τι μπορεί να γίνει; Δεν μπορούν να μας δώσουν λεφτά οι Γερμανοί και οι Γάλλοι;
Απάντηση: Πρέπει να ζυγίσουν το όφελος και το κόστος. Αν μας δώσουν και γίνει ο δικός τους δανεισμός δυσκολότερος; Οι πολίτες είναι έτοιμοι να επιβαρυνθούν για τις δικές μας κακές επιλογές; Τι θα γίνει με τη δική τους κρίση; Από την άλλη, αν δε μας βοηθήσουν, τι θα γίνει αν η κρίση που προκαλέσαμε μεγαλώσει και διευρυνθεί;

Ερώτηση: Και τι λένε στο εξωτερικό;
Απάντηση: Μας χτυπάνε αλύπητα.

Ερώτηση: Δηλαδή;
Απάντηση: Οι Αγγλοσάξωνες μας λένε γουρούνια εμάς τον Ευρωπαϊκό Νότο. Οι Γερμανοί στις δημοσκοπήσεις λένε στο 90% πως δε θέλουν να μας βοηθήσουν. Πρωτοσέλιδα στη Γερμανία ρωτάνε "Ποιος φταίει" και απαντάνε "Η Ελλάδα". Έχουμε γίνει αρνητικός πρωταγωνιστής στην παγκόσμια ειδησεογραφία.

Ερώτηση: Τόσο άσχημα είναι τα πράγματα;
Απάντηση: Τόσο.

Ερώτηση: Και γιατί εδώ δεν τα μαθαίνουμε αυτά;
Απάντηση: Γιατί οι δημοσιογράφοι μας δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ίσως και να μην ξέρουν πώς να την κάνουν καλά. Στην Ελλάδα έχουμε μια επαρχιώτικη νοοτροπία. Δεν έχουμε επαφή με το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο και τα κανάλια και οι εφημερίδες μας είναι σαν ένα επαρχιώτικο καφενείο. Η συζήτηση που γίνεται στη χώρα μας είναι πολύ χαμηλού επιπέδου.

Ερώτηση: Ο Παπανδρέου έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση;
Απάντηση: Έχει.

Ερώτηση: Πώς το κατάλαβες;
Απάντηση: Έφτασε στο σημείο να εκλιπαρεί στο Νταβός τους ξένους να πιστέψουν την Ελλάδα. Το βλέμμα του ήταν συντετριμμένο γιατί διαπίστωσε ότι όλοι μας θεωρούν ξεγραμμένους. Γι' αυτό και πήρε τα μέτρα που πήρε αμέσως μετά και γι' αυτό έκανε τις πολύ σκληρές δηλώσεις χθες στο υπουργικό συμβούλιο που ανέβασα και στο blog.