I'd love to change the world, but I don't know what to do

Ένα τραγούδι από τα seventies. Λοιπόν, πώς να αλλάξουμε τον κόσμο;

Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας.

Να μετατρέψουμε την ανεπάρκειά μας σε επάρκεια, να επιλύσουμε τα κόμπλεξ μας και γενικά να γίνουμε προσωπικότητες δυναμικές, που στέκονται στα πόδια τους, με άποψη και ευγένεια, με σεβασμό για την προσωπικότητα του άλλου και έμπρακτη αλληλεγγύη για τον ανθρώπινο πόνο.

Και έπειτα ας παράγουμε ιδέες και πλούτο. Στο σημείο αυτό το τραγούδι κάνει λάθος. Γιατί λέει:

Tax the rich
feed the poor
till there are no rich no more

Το θέμα είναι ότι έτσι δε θα υπάρχουν πλούσιοι επειδή όλοι θα έχουμε γίνει φτωχοί. Αντίθετα, ο παγκόσμιος καπιταλισμός δίνει τη δυνατότητα να αυξηθεί ο πλούτος, και οι φτωχοί και οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι, χωρίς βέβαια να υπάρχει οικονομική ισότητα.

Ίσοι μόνο προς τα κάτω μπορούμε να είμαστε, όχι προς τα πάνω. Ισότητα στην εξαθλίωση έχει υπάρξει μπόλικη στο παρελθόν. Το θέμα δεν είναι να μην υπάρχουν πλούσιοι, αλλά όλοι να γίνουμε πλουσιότεροι.

Πώς γίνεται αυτό; Με δημιουργικές ιδέες και δουλειά που παράγουν πλούτο. Και δομικές αλλαγές στα συστήματα που δεν επιτρέπουν στη δημιουργικότητα να αναπτυχθεί. Όπως το ελληνικό σύστημα. Που είναι εκτός σύγχρονης πραγματικότητας και καθηλώνει αντί να ενδυναμώνει τον πολίτη.