Ακούω με θλίψη τις δηλώσεις του ΚΚΕ, του Μίκη και των συνωμοσιολόγων που αντιτίθενται στην επέμβαση της Δύσης και του Αραβικού κόσμου εναντίον του εγκληματικού και τυραννικού καθεστώτος του συνταγματάρχη Καντάφι στη Λιβύη. Προσπαθώ να καταλάβω πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που να θεωρούν έγκλημα την επέμβαση στην παρούσα φάση. Το λένε απλά για να πούνε κάτι; Υπάρχει τόση βλακεία στον κόσμο; Και μετά το συνειδητοποιώ. Ο δογματισμός τους τους οδηγεί σε αυτή την εγκληματική ανοησία.
Οι δογματικοί όλων των αποχρώσεων ανέκαθεν υπήρξαν μάστιγα για την ανθρωπότητα. Δυνάμεις συντήρησης και οπισθοδρόμησης, οι δογματικοί δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, προτιμούν να ζουν στον κόσμο τους και αντιδρούν σε οτιδήποτε ζωντανό.
Ευτυχώς στη Δύση ζούμε μια περίοδο στην οποία οι δογματικοί δεν έχουν ιδιαίτερη δύναμη. Ο Ευρωπαίος έδωσε μακροχρόνιους αγώνες για να αποτινάξει τα δεσμά των δογμάτων και να περιθωριοποιήσει τους δογματικούς. Ας ελπίζουμε η περιθωριοποίηση των δογματικών να συνεχιστεί. Είναι η μόνη γραμμή άμυνας, αν θέλουμε να αποφύγουμε τον ζόφο που κρύβεται στα δόγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου