Είναι της μόδας να μιλάμε για τον ρόλο που πρέπει να έχει το δημόσιο στην υπηρεσία του πολίτη. Όπως και σε πολλά άλλα θέματα, μια παρεξήγηση υπάρχει στο σημείο αυτό. Πρώτα από όλα, δε χάνει κάποιος την ιδιότητα του πολίτη επειδή εργάζεται για το Δημόσιο. Όσο πολίτης είναι αυτός που θέλει να εξυπηρετηθεί από μια υπηρεσία του δημοσίου, άλλο τόσο πολίτης είναι και αυτός που τον εξυπηρετεί. Και δεύτερον, το ότι το δημόσιο πρέπει να υπηρετεί όλους τους πολίτες, δε σημαίνει πως οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να είναι σκλάβοι των υπολοίπων. Αντίθετα, το δημόσιο πρέπει να υπηρετεί τόσο τους υπαλλήλους του όσο και τους υπολοίπους.
Το σημείο αυτό θέλει ιδιαίτερη προσοχή, γιατί έρχονται στη δημοσιότητα αντιλήψεις που θεωρούν τους υπαλλήλους μη-πολίτες και τους εξαιρούν από την κατηγορία των πολιτών, δημιουργώντας ένα κλίμα πολεμικό μεταξύ των κοινωνικών ομάδων.
Με την στρεβλή αντίληψη περί δημοσίου, καταλήγουμε σε διχαστικές καταστάσεις, με τους Έλληνες χωρισμένους σε αντίπαλα στρατόπεδα τα οποία αντιμάχονται το ένα το άλλο. Έτσι, αντί να εξυπηρετηθεί κάποιος από μια υπηρεσία και αντί ο υπάλληλος να εργαστεί, φτάνουμε να ταράζονται οι άνθρωποι, να λογοφέρνουν και να χάνουν την ησυχία τους.
Αιτία αυτού του προβλήματος είναι η στρεβλή αντίληψη περί θεσμών που υπάρχει στην Ελλάδα. Αλλά για αυτό θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου