Έτσι όπως το βλέπω, υπάρχουν δυο δρόμοι στην πολιτική. Ή να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις νέο πλούτο, ή να διαχειριστείς τον ήδη υπάρχοντα. Οι πιο πολλοί πολιτικοί στην Ελλάδα είναι απορροφημένοι στο να σχεδιάζουν πώς θα μοιράσουν τα λεφτά άλλων. Φόροι, δαπάνες, προβλήματα, νέοι φόροι, άντε και καμιά περικοπή στις δαπάνες.
Αλλά αυτή η τακτική δε λύνει τα προβλήματα. Αντίθετα, η κοινωνία λιμνάζει, η οικονομία δεν απογειώνεται και όλοι βουλιάζουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Εγώ θεωρώ πως ο ρυθμιστικός ρόλος της πολιτικής πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας νέου πλούτου. Να διευκολύνει την ανάπτυξη αντί να προσπαθεί να την ξεζουμίσει. Να δίνει ώθηση στην παραγωγή πλούτου, να εκμεταλλεύεται όλες τις ευκαιρίες που η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογία δίνουν. Μια τέτοια στάση προϋποθέτει κατανόηση του πολύπλοκου συστήματος της νέας οικονομίας, των νέων ευκαιριών, μπόλικο θάρρος και διάθεση για δημιουργία. Προϋποθέτει φαντασία και ευφυΐα.
Να τι πολιτικούς θέλω. Να βλέπουν πέρα από τα προβλήματα, να κάνουν με τόλμη τομές, να αξιοποιούν δυνατότητες και ευκαιρίες, για να απογειώσουν την οικονομία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου