Διαβάζω τις καταγγελίες για διασπάθιση δημοσίου χρήματος από τον Στυλιανίδη, κουμπάρο του Καραμανλή, στο Πρώτο Θέμα και θυμάμαι κάτι που έγραψε ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος (από όπου και ο τίτλος του post):
Δεν μπορώ να ξεχάσω πως στα χρόνια των κυβερνήσεων των αειμνήστων Κ. Καραμανλή και Γ. Ράλλη τα ταξείδια υπουργών στο εξωτερικό γινόντουσαν με την συνοδεία δύο η τριών το πολύ υπηρεσιακών παραγόντων και με τα έξοδα συγγενικών προσώπων η στελεχών του πολιτικού γραφείου των Υπουργών πληρωμένα από την τσέπη τους. Και ο υπαινιγμός ακόμη για οικονομική κακοδιαχείριση – πολύ περισσότερο, και για ίχνος έστω, ατασθαλίας – σήμαινε αυτόματα την άμεση αποχώρηση του Υπουργού από την θέση του. Πιθανότατα κάτι τέτοιο οδηγούσε και στην οριστική του απομάκρυνση από την πολιτική ζωή.
Σε ένα άλλο κείμενό του, ο κ. Ανδριανόπουλος γράφει:
Οι γνώσεις λοιπόν και οι εμπειρίες είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Και δυστυχώς ανεπαρκείς. Σε μεγάλο βαθμό παρόμοια είναι η κατάσταση που επικρατεί και σε πολλές άλλες θεσμικές ηγεσίες της χώρας. Πονηριά, κουτσαβακισμός, στρατηγικά πλασαρίσματα και απόλυτος τακτικισμός είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την κουλτούρα αλλά και την πολιτική φυσιογνωμία των περισσότερων απ’ αυτούς.
Κοντολογής, ο τόπος πάσχει από ικανές ηγεσίες - με γνώση, εμπειρία και δοκιμασμένες ικανότητες.
Δεν μπορούμε παρά να προσυπογράψουμε. Άνθρωποι εντελώς ανίκανοι και απροετοίμαστοι βρέθηκαν ξαφνικά στην διακυβέρνηση της χώρας. Και προσπαθούν με τερτίπια και πονηριές να καλύψουν την ανεπάρκειά τους. Σε βάρος όλων μας.